Cripple Clarence Lofton
Cripple Clarence Lofton, geboren als Albert Clemens (Kingsport (Tennessee), 28 maart 1887 – Chicago, 9 januari 1957)[1][2][3][4], was een Amerikaanse boogiewoogie- en blueszanger, -pianist, danser en songwriter. BiografieCripple Clarence Lofton begon zijn carrière, ook al strompelde hij als tapdanser, waar zijn artiestennaam vandaan komt. Hij werd later bekend als een pianist in het blues en boogiewoogie-idioom en verhuisde naar Chicago. Kenmerkend voor zijn uiterlijk was zijn energieke aanwezigheid op het podium, waar hij danste en floot naar zijn zang. In zijn boek Boogie Woogie gaf de auteur William Russell een beschrijving van zijn show:
De meeste van zijn songs waren blues met twaalf maten. Met zijn unieke stijl vond Lofton al snel de belangrijkste pijler van zijn werk. Zijn eerste opnamen werden gemaakt in april 1935 met Big Bill Broonzy voor Vocalion Records. Hij trad later op in de Big Apple-nachtclub in Chicago en daar bleef hij opnemen tot het einde van de jaren 1940 voordat hij met pensioen ging. Hij bleef in Chicago wonen tot hij overleed in 1957. Lofton was een belangrijk onderdeel van het boogiewoogie-genre in Chicago. Zijn bekendste nummers waren: Strut That Thing, Monkey Man Blues, I Don't Know en Pitchin 'Boogie. Zijn talent beïnvloedde andere spelers als Pinetop Smith en andere bekende boogiewoogie-artiesten zoals Meade Lux Lewis, Cow Cow Davenport, Jimmy Yancey en Erwin Helfer. OverlijdenCripple Clarence Lofton overleed in januari 1957 op 69-jarige leeftijd aan de gevolgen van een hersenembolie. Discografie
Literatuur
Bronnen, noten en/of referenties
|