Fernand Alphonse Marie Frédéric de Montigny [ 1] Antwerpen [ 2] 5 januari 1885 - aldaar, 2 januari 1974 ) was een Belgisch architect . Daarnaast was hij actief als schermer , schaatser , hockeyer en ijshockeyer .[ 3]
Levensloop
Fernand de Montigny groeide op binnen de Franstalige adel te Antwerpen. Hij liep er school aan het Collège Notre-Dame. Later kreeg hij een opleiding aan de militaire school van Brussel [ 4] Cyrille Verbrugge te Antwerpen in wat later de 'Cercle de l’épée ' zou worden.[ 1]
Samen met Louis Somers was hij de architect van de verbouwing van het Beerschotstadion in Antwerpen tot Olympisch Stadion in 1919-1920.[ 5] beaux-artsstijl . Ook werkte hij mee aan de restauratiewerken aan het Hof van Liere [ 6] Sint-Willibrorduskerk te Berchem .[ 7]
Montigny was aangesloten bij Royal Beerschot THC [ 3] Tussenspelen van 1906 in Athene en behaalde met de landenploeg een bronzen medaille in de degencompetitie . Op de Olympische Spelen van 1908 behaalde hij opnieuw brons in deze discipline. Op de Olympische Spelen van 1920 behaalde hij met de hockeyploeg een bronzen medaille. Op de Spelen van 1924 ten slotte behaalde hij twee zilveren medailles, met de landenploeg in zowel de degen- als in de sabelcompetitie .
Hij kreeg zijn laatste rustplaats op de oude begraafplaats van Rhisnes .[ 4]
Bronnen, noten en/of referenties
↑ a b (en ) RENSON Roland, Fernand de Montigny (1885-1974): multiple Olympic champion and architect , International Society of Olympic Historians . Gearchiveerd op 14 januari 2023.↑ Geboorteakte n° 99, Fernand de Montigny in Antwerpen ↑ a b COLLEWIJN Sander, Serie Belgische hockeyhistorie: Franstalige elite vormt de basis , Hokey.nl , 25 juli 2019. Gearchiveerd op 14 januari 2023.
↑ a b (fr ) LUTHERS Thierry, Fernand de Montigny a été médaillé dans le stade olympique d'Anvers qu'il avait lui-même conçu! , RTBF , 5 september 2020. Gearchiveerd op 15 januari 2023.↑ F. Hermans, 'Olympisch stadion' ↑ Fiche Hof van Liere , Inventaris Onroerend Erfgoed . Gearchiveerd op 22 maart 2023.↑ Fiche Parochiekerk Sint-Willibrordus , Inventaris Onroerend Erfgoed . Gearchiveerd op 15 januari 2023.
.svg){kind=small}
