Hemiergis

Hemiergis
	Hemiergis peronii
Taxonomische indeling
Rijk:	Animalia (Dieren)
Stam:	Chordata (Chordadieren)
Klasse:	Reptilia (Reptielen)
Orde:	Squamata (Schubreptielen)
Onderorde:	Lacertilia (Hagedissen)
Infraorde:	Scincomorpha (Skinkachtigen)
Familie:	Scincidae (Skinken)
Onderfamilie:	Sphenomorphinae
Geslacht
	Hemiergis; Wagler, 1830
	Afbeeldingen op Wikimedia Commons
	Hemiergis op Wikispecies
Portaal	Biologie ; Herpetologie

Hemiergis is een geslacht van hagedissen uit de familie skinken (Scincidae).

Naam en indeling

De wetenschappelijke naam van de groep werd voor het eerst voorgesteld door Johann Georg Wagler in 1830. Er zijn zeven soorten die al langere tijd bekend zijn. De meest recent beschreven soort is Hemiergis millewae uit 1976. Veel soorten werden vroeger tot het geslacht Lygosoma gerekend.

Uiterlijke kenmerken

De lichaamslengte bedraagt ongeveer vier tot zeven centimeter exclusief de staart. De staart is langer dan het lichaam. De lichaamskleur is bruin tot donkerbruin, veel soorten hebben een tekening van kleine zwarte vlekjes of vlekkenrijen. De schubben zijn glad en glanzend. De oogleden zijn beweeglijk, in het onderste ooglid is een doorzichtig venster aanwezig zodat de hagedis met gesloten ogen toch kan zien. Gehooropeningen ontbreken meestal, op één soort na.

De poten zijn klein en staan ver van elkaar af. Het aantal vingers en tenen is variabel; een aantal soorten heeft vijf vingers en tenen maar sommige soorten hebben gereduceerde poten met minder vingers en tenen.^[1] Zij zijn hieraan vaak te herkennen van andere soorten skinken.

Verspreiding en habitat

Alle soorten komen endemisch voor in delen van Australië en leven in de staten New South Wales, Victoria, West-Australië en Zuid-Australië.^[2]

De habitat bestaat uit zowel drogere als meer vochtige bossen die hun blad niet verliezen (sclerofylle vegetatie). Sommige soorten komen voor in drogere streken zoals zandduinen en open bossen. Hemiergis peronii is gebonden aan ongerepte gebieden met een dikke bladerlaag. Sommige soorten tolereren aanpassing van het landschap door de mens. Van de soort Hemiergis talbingoensis is bekend dat deze veel voorkomt in dennenplantages en begraasde graslanden.^[3] Hemiergis quadrilineatum komt ook voor in stedelijke gebieden zoals in tuinen en in afvalhopen.^[4]

Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is aan alle soorten een beschermingsstatus toegewezen. De skinken worden allemaal beschouwd als 'veilig' (Least Concern of LC).^[5]

Soorten

Het geslacht omvat de volgende soorten, met de auteur, het verspreidingsgebied en het aantal vingers en tenen.

Naam	Auteur	Verspreidingsgebied	Vingers en tenen
Hemiergis decresiensis	Cuvier, 1829	Australië (New South Wales, Zuid-Australië)	Vijf vingers, vijf tenen
Hemiergis gracilipes	Steindachner, 1870	Australië (West-Australië)	Vijf vingers, vijf tenen
Hemiergis initialis	Werner, 1910	Australië (West-Australië, Zuid-Australië)	Vijf vingers, vijf tenen
Hemiergis millewae	Coventry, 1976	Australië (New South Wales, Victoria, West-Australië, Zuid-Australië)	Vijf vingers, vijf tenen
Hemiergis peronii	Gray, 1831	Australië (New South Wales, Victoria, West-Australië)	Twee tot vier vingers, twee tot vier tenen
Hemiergis quadrilineatum	Duméril & Bibron, 1839	Australië (West-Australië)	Twee vingers, twee tenen
Hemiergis talbingoensis	Copland, 1946	Australië (New South Wales, Victoria)	Drie vingers, drie tenen

Bronvermelding

Referenties

↑ Harold Cogger (2014). Reptiles and Amphibians of Australia. Csiro Publishing, Pagina 573, 575-577. ISBN 9780643109773.
↑ Peter Uetz & Jakob Hallermann, The Reptile Database - Hemiergis. Gearchiveerd op 25 juli 2023.
↑ International Union for Conservation of Nature and Natural Resources - Red List, Hemiergis talbingoensis - IUCN Red List. Gearchiveerd op 28 juni 2023.
↑ International Union for Conservation of Nature and Natural Resources - Red List, Hemiergis quadrilineatum - IUCN Red List. Gearchiveerd op 20 september 2021.
↑ International Union for Conservation of Nature and Natural Resources - Red List, Glaphyromorphus - IUCN Red List.

Bronnen

(en) – Harold Cogger – Reptiles and Amphibians of Australia (2014) - Pagina 573, 575-577 - Csiro Publishing - ISBN 9780643109773
(en) – Peter Uetz & Jakob Hallermann - The Reptile Database – Hemiergis - Website Geconsulteerd 6 november 2018
(de) – Wagler, 1830 : Natürliches System der Amphibien, mit vorangehender Classification der Säugethiere und Vögel. München, Cotta'schen, p. 1-354.

[COGGERAUS-1] Harold Cogger (2014). Reptiles and Amphibians of Australia. Csiro Publishing, Pagina 573, 575-577. ISBN 9780643109773.

[EMBL-2] Peter Uetz & Jakob Hallermann, The Reptile Database - Hemiergis. Gearchiveerd op 25 juli 2023.

[IUCN3-3] International Union for Conservation of Nature and Natural Resources - Red List, Hemiergis talbingoensis - IUCN Red List. Gearchiveerd op 28 juni 2023.

[IUCN4-4] International Union for Conservation of Nature and Natural Resources - Red List, Hemiergis quadrilineatum - IUCN Red List. Gearchiveerd op 20 september 2021.

[IUCN2-5] International Union for Conservation of Nature and Natural Resources - Red List, Glaphyromorphus - IUCN Red List.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]