|
Hendrik III van Limburg
 Hendrik III van Limburg (de Oude, ±1131 – 21 juni 1221, abdij Rolduc) was een zoon van Hendrik II van Limburg en Mathilde van Saffenberg. In 1167 volgde hij zijn vader op als hertog van Limburg.[1] In 1172 vocht hij tegen Hendrik I van Namen, graaf van Luxemburg, en vervolgens zijn bondgenoot Boudewijn V van Henegouwen. De omgeving van Aarlen werd verwoest en Hendrik III, die verslagen was, moest een schadevergoeding betalen aan Hendrik I, graaf van Luxemburg. Bij de verkiezing van de aartsbisschop van Trier in 1183 steunde hij Folmar van Karden, tegen de zin van keizer Frederik I Barbarossa. Hendrik III nam met zoon Walram deel aan de Derde Kruistocht. Ze reisden los van het leger van keizer Frederik I en ging bij het leger van Richard I van Engeland in het Heilige Land. Voor het gezag over de meierij van Sint-Truiden vocht hij tegen zijn neef, Hendrik I van Brabant, die het gebied opeiste als deel van de bruidsschat van diens moeder. De oorlog eindigde in 1191, nadat de graaf van Limburg een vazal werd van de graaf van Brabant. In zijn laatste jaren steunde hij Keizer Otto IV hij tegen Filips van Zwaben voor de kroon van Duitsland. In 1214 nam hij deel aan de Slag bij Bouvines. Huwelijken en kinderenHendrik trouwde met een zekere Sophie, dochter van Walram. Haar afkomst is onzeker, maar waarschijnlijk is zij Sophie van Saarbrücken (±1132 – na 1214), een dochter van Simon I van Saarbrücken en Mathilde van Sponheim.[2] Hendriks (stief)kinderen waren:[1]
Voorouders
Zie ookBronnen, noten en/of referenties
Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Heinrich III. (Limburg) op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
