Het oude Gent en vooral de Sint-Niklaaskerk was zijn voornaamste inspiratiebron. In deze kerk werd in 2008 een tentoonstelling van zijn werken georganiseerd.
Hij werd professor aan het Hoger Instituut voor Schone Kunsten te Antwerpen. Hij werkte een tijdlang in hetzelfde atelier als Charles-René Callewaert. Tijdens de Eerste Wereldoorlog verbleef hij te Londen en hij verwierf er wereldfaam met zijn oorlogsprenten. Typisch voor zijn kunst zijn uitbeeldingen van oude volkstypes, terwijl zijn merkwaardige kathedralen (Rouen, Amiens, Antwerpen) opzien baarden. Ook volksscènes te Parijs, Brussel en Antwerpen tekenen virtuoos het alledaagse, vaak armoedige leven.
Grégoire Le Roy publiceerde in 1933 "L'oeuvre gravé de Jules De Bruycker, avec une notice critique et biographique."
1991, VALYERMO (California, USA), Jules De Bruycker (1870 - 1945), The Community of St. Andrew's Priory (28 - 29/9) (58 zw/w afb van de 74 vermelde werken)
2023, Museum de Reede, Antwerpen, Jules de Bruycker in druk wekkend
1930, Paul Collin, La peinture Belge depuis 1830, Cahiers de Belgique, Brussel, p 267
1931, Pol de Mont, De Schilderkunst van 1830 to en met 1930 in België, Martinus Nyhoff, 's-Gravenhage, p 115
1933, Georges Chabot, Arabesken rond het werk van Jules De Bruycker, Jules DE BRUYCKER, Kunst, maandblad voor oude en jonge beeldende, bouw, en sierkunsten, nr 2-3, pp 33-40 met 26 zw/w afb.
1933, Hubert Devoghelaere, Jules De Bruycker, in het voornoemde tijdschrift, pp 65–71
1970, P. Eeckhout, Jules de Bruycker (1870-1945): schilderijen, akwarellen, tekeningen, tent.cat;, Museum voor Schone Kunsten, Gent
1985, P. Eeckhout, "Bruycker (Jules-Francçois de)", in Biographie nationale, 44, Brussel, kol. 130-140
1995, M. Nagels en B. Burny, Jules de Bruycker etser, tent.cat., Museum voor Schone Kunsten, Gent
2021, I. Misschaert, Patershol te Gent. Jules De Bruycker (1870-1945) en de verbeelding van de stad, (Phoebus Focus XXIII), Antwerpen
