Długość ciała 11,4–56,2 cm, długość ogona 4,2–26 cm; masa ciała 25–2005 g; samce są większe i cięższe od samic[24][26]. Gatunki z rodzaju Mustela mają smukłe długie ciało o krótkich łapach, w kolorze sierści od białego do ciemnobrązowego. Głowa jest płaska i wąska, o małych uszach i dużych oczach oraz jest osadzona na długiej szyi. Ogon długi, zwykle puszysty[24]. Wzór zębowy: ICPM = 34[24].
Mustela (Mustella): łac.mustela ‘łasica’, od zdrobnienia mus, muris ‘mysz’[27].
Putorius: łac. putor ‘smród, fetor’; w aluzji do charakterystycznego zapachu[28]. Gatunek typowy (absolutna tautonimia): Mustela putoriusLinnaeus, 1758.
Arctogale: gr.αρκτoς ‘niedźwiedź’; γαλεη galeē lub γαλη galē ‘łasica’[29]. Gatunek typowy: Kaup wymienił dwa gatunki – Mustela ermineaLinnaeus, 1758 i Mustela bocamelaKaup, 1829 (= Mustela nivalisLinnaeus, 1766) – z których gatunkiem typowym jest Mustela ermineaLinnaeus, 1758.
Ictis: gr. ικτις iktis, ικτιδις iktidis ‘łasica’[30]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Mustela vulgarisGriffith, 1827 (= Mustela ermineaLinnaeus, 1758).
Foetorius: łac. fetor ‘smród, odór’[31]. Gatunek typowy: autorzy wymienili kilka gatunków – Mustela sarmaticaPallas, 1771 (= Mustela peregusnaGüldenstädt, 1770), Mustela ermineaLinnaeus, 1758, Mustela furoLinnaeus, 1758, Viverra lutreolaLinnaeus, 1761, Mustela boccamela[h]Bechstein, 1799, Mustela vulgaris[h]Erxleben, 1777 i Mustela putoriusLinnaeus, 1758 – z których gatunkiem typowym jest Mustela putoriusLinnaeus, 1758.
Gale: gr. γαλεη galeē lub γαλη galē ‘łasica’[32]. Gatunek typowy (absolutna tautonimia): Mustela vulgaris[h]Erxleben, 1777.
Lutreola: łac.lutra ‘wydra’; łac. przyrostek zdrabniający -ola[33]. Gatunek typowy (absolutna tautonimia): Viverra lutreolaLinnaeus, 1761.
Vison: isl.vison ‘rodzaj łasicy lub kuny’, od duń. i szw.vissen ‘zeschnięty’[34][35]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Viverra lutreolaLinnaeus, 1761.
Gymnopus: gr. γυμνος gumnos ‘goły, nagi’; πους pous, ποδος podos ‘stopa’[36]. Gatunek typowy: Gray wymienił cztery gatunki – Mustela (Putorius) kathiahHodgson, 1835, Mustela africanaDesmarest, 1818, Gymnopus leucocephalus[i]J.E. Gray, 1865 i Mustela strigidorsaHorsfield, 1855 (= Mustela strigidorsaJ.E. Gray, 1853) – z których gatunkiem typowym jest (późniejsze oznaczenie) Mustela leucocephalus[i]J.E. Gray, 1865[37].
Hydromustela: gr. ὑδρο- hudro- ‘wodny-’, od ὑδωρ hudōr, ὑδατος hudatos ‘woda’; rodzaj MustelaLinnaeus, 1758[38]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Viverra lutreolaLinnaeus, 1761.
Mustelina: łac. mustelinus ‘jak łasica, łasicowaty’, od mustela ‘łasica’[39]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Viverra lutreolaLinnaeus, 1761.
Cynomyonax: rodzaj CynomysRafinesque, 1817 (nieświszczuk); αναξ anax, ανακτος anaktos ‘władca’[40]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Putorius nigripesAudubon & Bachman, 1851.
Eumustela: gr. ευ eu ‘dobry, typowy’[41]; rodzaj MustelaLinnaeus, 1758. Gatunek typowy: Acloque wymienił dwa gatunki – Mustela vulgaris[h]Erxleben, 1777 i Mustela ermineaLinnaeus, 1758 – z których gatunkiem typowym jest (późniejsze oznaczenie) Mustela ermineaLinnaeus, 1758[42].
Mammustelaus: modyfikacja zaproponowana przez meksykańskiego przyrodnika Alfonso Luisa Herrerę w 1899 roku polegająca na dodaniu do nazwy rodzaju przedrostka Mam (od Mammalia)[43].
Plesiogale: gr. πλησιος plēsios ‘w pobliżu, niedaleko’, od πελας pelas ‘blisko’, od πελαζω pelazō ‘zbliżyć się’[44]; γαλεη galeē lub γαλη galē ‘łasica’[45].
Pocockictis: Reginald Innes Pocock (1863–1947), brytyjski zoolog (arachnolog i teriolog); ικτις iktis, ικτιδις iktidis ‘łasica’[46][20].
Cryptomustela: gr. κρυπτος kruptos ‘ukryty’; rodzaj MustelaLinnaeus, 1758[21]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Mustela strigidorsaJ.E. Gray, 1853.
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[47][26][48][23][49]:
Himalaje w północnych i północno-wschodnich Indiach, Nepalu i Bhutanie do Mjanmy, południowej i wschodniej Chińskiej Republiki Ludowej (włącznie z wyspą Hajnan), północnej Tajlandii, Laosu i Wietnamu
góry Ałtaj, Tienszan, Pamir i Himalaje, Rosja (południowa i południowo-wschodnia Syberia, Mongolia, zachodnia, środkowa i północno-wschodnia Chińska Republika Ludowa oraz Korea Północna
Rosja (na wschód od Uralu), Mongolia, Chińska Republika Ludowa, Półwysep Koreański, północna Japonia (Hokkaido), Tajwan, Indie, Nepal, Bhutan, północna Mjanma, Tajlandia i Laos; ontrodukowany w Japonii (Honsiu, Kiusiu i Sikoku)
↑Nazwa odrzucona, publikacja Frischa Das Natur-System der Vierfüßigen Thiere została uznana za nieważną (poza kilkoma wyjątkami) na mocy uprawnień ICZN ze względu na niekonsekwentne stosowanie nazewnictwa binominalnego[2].
↑ abМ.Н. Богданов. Птицы и звери черноземной полосы Поволжья и долины Средней и Нижней Волги. „Труды Общества естествоиспытателей при Императорском Казанском университете”. 1, s. 167, 1871. (ros.).
↑A.L. Herrera: Sinonimia vulgar y cientifica de los principales vertebrados mexicanos. Mexico: Officina Tipografica de la Secretan’a de Foment, 1899, s. 20. (hiszp.).
↑ abNazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 159–161. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑ abcdefgS. Larivière & A.P. Jennings: Family Mustelidae (Weasels and relatives). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 1: Carnivores. Barcelona: Lynx Edicions, 2009, s. 649–655. ISBN 978-84-96553-49-1. (ang.).
↑D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Mustela. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-05-24].
↑ abcdeClass Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 688–670. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
↑N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-12-21]. (ang.).
↑Appendix 2: Domestic species. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 713. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
↑J.P. Colella, L.M. Frederick, S.L. Talbot & J.A. Cook. Extrinsically reinforced hybrid speciation within Holarctic ermine (Mustela spp.) produces an insular endemic. „Diversity and Distributions”. 27 (4), s. 747–762, 2021. DOI: 10.1111/ddi.13234. (ang.).
↑Home. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2024-07-11]. (ang.).
↑ abcY. Liu, Y. Pu, S. Chen, X. Wang, R.W. Murphy, X. Wang, R. Liao, K. Tang, B. Yue & S. Liu. Revalidation and expanded description of Mustela aistoodonnivalis (Mustelidae: Carnivora) based on a multigene phylogeny and morphology. „Ecology and Evolution”. 13 (4), s. e9944, 2023. DOI: 10.1002/ece3.9944. (ang.).
↑P. Teilhard de Chardin & W.C. Pei. The fossil mammals of Locality 13 in Choukoutien. „Palaeontologica Sinica”. Series C. 2, s. 26, 1941. (ang.).
↑S.J. Petényi: A beremendi mészkőbánya természetrajz- és őslénytanilag Petényi Salamon által leírva. W: F. Kubinyi (red.): Petényi S. János hátrahagyott munkái. Pest: Magyar Tudományos Akadémia, 1864, s. 49–50. (węg.).
↑Z. Yang & P.T. Liu. On the mammalian fauna at Koloshan near Chungking, Szechuan. „Bulletin of the Geological Society of China”. 30 (1), s. 72, 1951. DOI: 10.1111/j.1755-6724.1950.mp30001006.x. (ang.).