30. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Berlinie30. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Berlinie odbył się w dniach 18–29 lutego 1980 roku. W konkursie głównym zaprezentowano 20 filmów pochodzących z 17 różnych krajów. Jury pod przewodnictwem szwedzkiej aktorki Ingrid Thulin przyznało nagrodę główną festiwalu, Złotego Niedźwiedzia, ex aequo amerykańskiemu filmowi Heartland w reżyserii Richarda Pearce’a oraz niemieckiemu filmowi Palermo czy Wolfsburg w reżyserii Wernera Schroetera. Drugą nagrodę w konkursie głównym, Srebrnego Niedźwiedzia – Nagrodę Specjalną Jury, przyznano włoskiemu filmowi Proszę o azyl w reżyserii Marco Ferreriego[1]. Przebieg festiwaluNowym dyrektorem festiwalu został Moritz de Hadeln, który – podobnie jak jego poprzednik Wolf Donner – wprowadził kilka istotnych zmian w funkcjonowaniu imprezy już na samym początku swojej kadencji. De Hadeln powołał komitet doradczy ds. selekcji filmów, zobowiązał się do poszerzenia oferty targów dystrybucyjnych dla branży filmowej[2], podkreślał znaczenie sekcji filmów dla dzieci i młodzieży Kinderfilmfest. Przekonał również Manfreda Salzgebera, założyciela sekcji Forum, do powrotu do Berlina z Amsterdamu i kierowania niezależną sekcją Info-Schau, która po pięciu latach zmieni ostatecznie nazwę na Panorama[3]. W sekcji Forum, obchodzącej 30-lecie istnienia, zaprezentowano łącznie 94 filmy, koncentrując się w tym roku na filmach dokumentalnych i eksperymentalnych, amerykańskim kinie niezależnym oraz kinie brazylijskim. Jednym z najwybitniejszych filmów sekcji był portugalski miniserial Fatalna miłość w reżyserii Manoela de Oliveiry. W sekcji Kinderfilmfest największe wrażenie zrobił szwedzki film Jestem Maria w reżyserii Karstena Wedela[3]. W ramach festiwalu odbyła się retrospektywa twórczości amerykańskiego reżysera Billy’ego Wildera[4], wywodzącego się z Europy. Ze względu na protesty ze strony ZSRR, organizatorzy retrospektywy usunęli z niej ostatecznie filmy Ninoczka (1939) i Raz, dwa, trzy (1961), gdyż portretowały komunistów w nieprzychylny sposób. Ponadto odbył się także przegląd filmów w technice 3D jako pierwsza retrospektywa „techniczna” w historii festiwalu[3]. Członkowie juryKonkurs główny
Selekcja oficjalnaKonkurs głównyNastępujące filmy zostały wyselekcjonowane do udziału w konkursie głównym o Złotego Niedźwiedzia i Srebrne Niedźwiedzie[6]: Pokazy pozakonkursoweNastępujące filmy zostały wyświetlone na festiwalu w ramach pokazów pozakonkursowych:
Laureaci nagródKonkurs główny
Konkurs filmów krótkometrażowychPozostałe nagrody
PolonicaW konkursie głównym kinematografię polską reprezentował film Dyrygent w reżyserii Andrzeja Wajdy. Był to trzeci z ogólnej liczby siedmiu tytułów tego twórcy, który startował w konkursie głównym na Berlinale. Andrzej Seweryn zdobył za rolę w filmie Wajdy Srebrnego Niedźwiedzia dla najlepszego aktora jako pierwszy i jak dotychczas jedyny polski aktor. Obecna na festiwalu była również jego filmowa i do niedawna także życiowa partnerka, Krystyna Janda. Przypisy
Linki zewnętrzne |