Agnieszka Bender

Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	1 kwietnia 1962 Lublin
Doktor habilitowana nauk humanistycznych
Specjalność: sztuka nowożytna, rzemiosło artystyczne
Doktorat	1990 – historia Katolicki Uniwersytet Lubelski
Nauczycielka akademicka
Uczelnia	Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie; Wydział Nauk Humanistycznych; Instytut Nauk o Kulturze i Religii
Uczelnia	Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II; Wydział Nauk Humanistycznych; Instytut Historii Sztuki
Dyrektorka Instytutu Polskiego w Rzymie
Okres spraw.	2016–2018
Poprzednik	Paweł Stasikowski(inne języki)
Następca	Łukasz Paprotny
Odznaczenia

Agnieszka Stanisława Bender (ur. 1 kwietnia 1962 w Lublinie^[1]) – polska historyczka sztuki.

W 1990 uzyskała na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim doktorat w dziedzinie nauk humanistycznych, dyscyplina historia, specjalność historia sztuki, na podstawie napisanej pod kierunkiem Tadeusza Chrzanowskiego dysertacji Złocone kurdybany w Polsce. Z problematyki importu wyrobów artystycznych. Habilitowała się^[2].

Jej zainteresowania naukowe obejmują takie zagadnienia jak: sztuka nowożytna, sztuka XIX w., rzemiosło artystyczne, sztuka dekoracyjna, kostiumologia, artystyczne relacje polsko-włoskie, polsko-francuskie, polsko-niderlandzkie^[3].

Zawodowo związana z Instytutem Nauk o Kulturze i Religii Wydziału Nauk Humanistycznych Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie oraz Instytutem Historii Sztuki Wydziału Nauk Humanistycznych Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II^[2][4].

W latach 2016–2018 pełniła funkcję dyrektorki Instytutu Polskiego w Rzymie^[5]. Dyrektorka Muzeum Uniwersyteckiego Historii KUL w Lublinie^[6].

Członkini zarządów Lubelskiego Towarzystwa Naukowego oraz Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II^[2].

W 2016 „za zasługi w działalności na rzecz rozwoju nauki” została odznaczona Brązowym Krzyżem Zasługi^[7].

Córka Marii i Ryszarda Benderów. Siostra Bogny Bender-Motyki oraz Iwo Bendera^[8].