Alexandru Averescu
Alexandru Averescu (ur. 9 marca 1859 w Izmaile, zm. 2 października 1938 w Bukareszcie) – rumuński wojskowy i polityk, mareșal. Premier w latach 1920–1921 i 1926–1927. Otrzymał Order Orła Białego w 1921. ŻyciorysW 1876 zaciągnął się do armii i wziął udział w wojnie z Imperium Osmańskim w latach 1877-1878. Po zakończeniu wojny wybrał karierę wojskową. Kształcił się w Akademii Wojskowej w Turynie. W latach 1895–1898 pracował jako attaché wojskowy na placówce w Berlinie. W 1906 otrzymał pierwszy stopień generalski, a rok później tekę ministra wojny. W 1907 tłumił insurekcję chłopską w Mołdawii. Na jego rozkaz wojsko ogniem artylerii niszczyło wioski opanowane przez powstanie chłopskie, masakrując mieszkańców. W czasie dwóch tygodni zabito około 11 000 ludzi[1]. W czasie II wojny bałkańskiej pełnił funkcję szefa sztabu armii rumuńskiej. W czasie I wojny światowej objął stanowisko dowódcy 3 armii, która stacjonowała w Dobrudży i ochraniała granicę z Bułgarią. W 1918 objął urząd premiera, który sprawował przez miesiąc. Urząd premiera obejmował jeszcze dwukrotnie (1920-1921, 1926-1927). W 1930 otrzymał stopień marszałka polnego. Zmarł w Bukareszcie. Pozostawił po sobie pamiętniki (Memorii), z okresu służby wojskowej, wydane w roku 1968. Odznaczenia
Przypisy
Bibliografia
Kontrola autorytatywna (osoba): Information related to Alexandru Averescu |