|
Alfred Cholewiński
.jpg) Alfred Cholewiński SJ (ur. 3 marca 1936 w Bydgoszczy, zm. 26 stycznia 1988 w Warszawie) – polski jezuita, biblista, wykładowca Papieskiego Instytutu Biblijnego (Biblicum) w Rzymie i Wydziału Teologicznego „Bobolanum” w Warszawie, inicjator polskiego wydania i tłumacz egzegetycznych komentarzy z francuskiej wersji Biblii jerozolimskiej[1][2]. ŻyciorysW latach 1949–1951 uczył się w gimnazjum i niższym seminarium duchownym w Gdańsku. W 1951, po ukończeniu ówczesnej dziewiątej klasy, wstąpił w Kaliszu do nowicjatu jezuickiego. W latach 1953–1955 kontynuował naukę w zakresie szkoły średniej w starowiejskim kolegium jezuickim[2]. W latach 1955–1958 odbył studia filozoficzne w Krakowie, a w latach 1959–1963 studia teologiczne w Warszawie. Po święceniach kapłańskich (1962) kontynuował studia[3]. W latach 1963–1964 mieszkał w Otwocku i odbywał prywatne studium języków orientalnych[2]. Studia biblijne odbył na KUL (1964–1967[3] lub 1964–1968[1]) oraz Papieskim Instytucie Biblijnym w Rzymie (1968–1973)[3]. Jako student rzymskiego „Biblicum” zetknął się z charyzmatem Drogi neokatechumenalnej[2]. W 1973 roku uzyskał stopień doktora nauk biblijnych[3]. W 1974 odbył w Arracia pod Rzymem trzecią probację zakonną pod kierunkiem o. Michała Ledrus, po czym wrócił do Polski. W pierwszej połowie 1975 pracował w Lublinie jako duszpasterz akademicki. 18 sierpnia tego roku w lokalnym kościele jezuitów pw. św. Piotra Apostoła złożył uroczystą profesję zakonną[2]. Rozprawa doktorska „Heiligkeitsgesetz und Deuteronomium. Eine vergleichende Studie” została w 1976 opublikowana przez Papieski Instytut Biblijny w ramach serii „Analecta biblica”[4]. Jako autor tej publikacji otrzymał w 1975 zaproszenie tej uczelni do przyjęcia stanowiska profesora[a][5] z zakresu Księgi Powtórzonego Prawa. Także od 1975 prowadził wykłady z Pisma św. na jezuickim Wydziale Teologicznym „Bobolanum” w Warszawie[3]. Był inicjatorem i tłumaczem na język polski egzegetycznych komentarzy z francuskiej wersji Biblii jerozolimskiej. Był także autorem licznych artykułów na tematy biblijne, które były publikowane w „Ateneum Kapłańskim”, „Znaku” i „Przeglądzie Powszechnym”. W Radiu Watykańskim prowadził cykl pogadanek z zakresu życia Kościoła pierwotnego[3]. W 1975 roku, wraz z grupą świeckich katechistów z Włoch, zainicjował Drogę Neokatechumenalną w Polsce, której rozwojowi poświęcił potem całe swoje kapłańskie posługiwanie jako katechista wędrowny w Polsce[3][6]. Został pochowany w grobowcu Zgromadzenia Jezuitów na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 215-5/6-1/2)[7]. .JPG) PublikacjeBył autorem licznych publikacji. Między innymi[2]:
Ponadto staraniem Alfreda Cholewińskiego wydano:
Uwagi
Przypisy
|
||||||||||||||||||
