Ambasada Łotwy w Warszawie

Ambasada Łotwy w Warszawie

Latvijas Republikas vēstniecība Varšavā

Ambasada Republiki Łotewskiej w Warszawie

Ambasada Łotwy przy ul. Królowej Aldony 19
Państwo	Polska
Data utworzenia	1919, 1991
Ambasador	Juris Poikāns
Zatrudnienie	16 (1939), 5+ (2020)[1]
Adres
ul. Królowej Aldony 19 03-928 Warszawa
Położenie na mapie Warszawy Ambasada Łotwy w Warszawie
Położenie na mapie Polski Ambasada Łotwy w Warszawie
Położenie na mapie województwa mazowieckiego Ambasada Łotwy w Warszawie
52°14′01,89″N 21°03′19,84″E/52,233858 21,055511
Strona internetowa

Ambasada Łotwy w Warszawie (łot. Latvijas Republikas vēstniecība Varšavā) – placówka dyplomatyczna Republiki Łotewskiej znajdująca się w Warszawie przy ul. Królowej Aldony 19.

Ambasador Łotwy w Warszawie oprócz Rzeczypospolitej Polskiej akredytowany jest także w Republice Bułgarii i Rumunii^[2].

• Przedstawicielstwo Łotewskiej Agencji Inwestycji i Rozwoju (Latvijas Investīciju un attīstības aģentūra)

Stosunki dyplomatyczne nawiązano de facto w 1919, choć formalnie de iure w 1921. Jest interesujące, że źródła odnotowują funkcjonowanie poselstwa Republiki Łotewskiej w hotelu Victoria przy ul. Jasnej 26 już o rok wcześniej (1920–1922); obecnie budynek nie istnieje. Kolejne siedziby poselstwa mieściły się w kamienicy Juliana Ankiewicza przy ul. Jasnej 17 (1923^[3]–1925) oraz, po zakupie dwupiętrowego budynku przez rząd łotewski, przy ul. Szkolnej 6 (1926–1939). Budynek ten uległ spaleniu podczas obrony Warszawy we wrześniu 1939^[4][5]. Jego wypalone mury zostały rozebrane podczas okupacji niemieckiej^[4]. W 2019 z udziałem prezydenta Łotwy Egilsa Levitsa w miejscu, w którym znajdował się budynek poselstwa, odsłonięto tablicę pamiątkową^[4].

W okresie wojny polsko-bolszewickiej, w sytuacji zagrożenia zajęcia Warszawy, personel poselstwa był ewakuowany okresowo (od początku sierpnia 1920) do Poznania.

W okresie międzywojennym XX w. poseł łotewski w Warszawie był posłem akredytowanym także w Budapeszcie i Bukareszcie^[6].

Łotwa utrzymywała

• konsulat w Wolnym Mieście Gdańsku (1920–1940) z siedzibą przy Werftgasse 3, ob. ul. Doki (1921–1925), przy Jäschkentalerweg 3, obecnie ul. Jaśkowa Dolina (1927–1939),
• konsulat w Wilnie (1923–1940), początkowo przy ul. Antokolskiej 24a (1925), ul. Piaskowej 14 (1928-1933^[7]), następnie przy ul. Sierakowskiego 4 (1934^[8]-1939^[9]).

W 1991 ponownie nawiązano zerwane w 1939 stosunki dyplomatyczne między dwoma krajami, podnosząc wzajemne przedstawicielstwa do szczebla ambasad, a ambasada mieściła się przy ul. Starościńskiej 1 (1993^[10]), ul. Rejtana 15 (2001–2004), obecnie przy ul. Królowej Aldony 19 (od 2004). Łotwę reprezentuje w Polsce też pięciu konsulów honorowych: w Białymstoku, Gdańsku, Krakowie, Katowicach i Wrocławiu^[11][12]

Po 1991 Ambasador RŁ w Warszawie jest także ambasadorem na terytorium Rumunii i Bułgarii. Dawniej był również ambasadorem przy Stolicy Apostolskiej i Zakonie Maltańskim^[13].

• Atis Ķeniņš (1919–1921; początkowo jako „stały przedstawiciel”)
• Mārtiņš Nukša (1921–1927)
• Oļģerds Grosvalds (1930–1934)
• Miķelis Valters (1934–1938)
• Ludvigs Ēķis (1938–1939)

1939–1991 brak stosunków dyplomatycznych między Polską a Łotwą

• Mārtiņš Perts (1992–1997)
• Aivars Vovers (1998–2002)
• Uldis Vītoliņš (2002–2004)
• dr Alberts Sarkanis (2004–2009)
• dr Einars Semanis (2009–2013)
• Ilgvars Kļava (2013–2017)
• Edgars Bondars (2017–2021)
• Juris Poikāns (2021–)

• misje dyplomatyczne Łotwy
• Ambasada RP w Rydze
• Polacy na Łotwie
• historia mniejszości polskiej na Łotwie

• Karol Romer: Zagraniczny korpus dyplomatyczny w Polsce, [w:] Dziesięciolecie Polski Odrodzonej 1918–1928, IKC, Kraków/Warszawa 1928, s. 249–260
• Stosunki dyplomatyczne Polski. Informator. Tom I. Europa 1918–2006, Ministerstwo Spraw Zagranicznych, Archiwum/Wydawnictwo Askon, Warszawa 2007, s. 584, ISBN 978-83-7452-019-5
• Sandra Grigaravičiūtė: Lietuvos konsulato Vilniuje steigimo aplinkybės (1938–1939 m.), lituanistica 2011, t. 57, nr 3 (85), s. 262–275, [w:] [1]
• Ēriks Jēkabsons: Wrzesień 1939 roku w Warszawie: sprawozdania Poselstwa Łotwy, europa orientalis, Studia z dziejów Europy Wschodniej i Państw Bałtyckich nr 5 (2014), s. 235–286, [w:] [2]