Andrzej Gulczyński
Andrzej Gulczyński (ur. 2 listopada 1961 w Pleszewie) – polski prawnik, doktor habilitowany nauk prawnych, specjalizuje się w prawie osobowym w XIX i XX w., archeologii prawnej i historii ustroju Polski w okresie międzywojennym, profesor nadzwyczajny Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. ŻyciorysDo liceum uczęszczał w rodzinnym Pleszewie. Studia prawnicze ukończył w 1985 na Wydziale Prawa i Administracji UAM, gdzie został zatrudniony w 1991. Stopień doktorski uzyskał w 1993 na podstawie pracy pt. Ministerstwo byłej Dzielnicy Pruskiej 1919–1922 roku (promotorem był Witold Maisel)[1][2]. W latach 1991–2001 był asystentem poselskim Hanny Suchockiej[3]. Habilitował się w 2011 na podstawie oceny dorobku naukowego i rozprawy Nazwisko dziecka. Ewolucja ukazywania relacji rodzinnoprawnych[4][1]. Pracuje jako profesor nadzwyczajny w Katedrze Prawa Rzymskiego i Historii Prawa Sądowego Wydziału Prawa i Administracji UAM[1]. W latach 2014–2020 był prezesem Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Należy ponadto do Kaliskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, Polskiego Towarzystwa Heraldycznego oraz Polskiego Towarzystwa Historycznego. Jest dyrektorem Muzeum Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Jest członkiem Komitetu Redakcyjnego „Czasopisma Prawno-Historycznego”[5] i przedstawicielem Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Radzie Kuratorów Fundacji Zakłady Kórnickie[6]. Ojciec Michała Gulczyńskiego. Wybrane publikacjeTematyka prawnicza:
Inne:
Przypisy
Linki zewnętrzne
Identyfikatory zewnętrzne:
|