|
Andrzej Topiński
Andrzej Karol Topiński (ur. 27 sierpnia 1945 w Warszawie) – polski ekonomista. Wiceprezes Narodowego Banku Polskiego (1989–1992), pełniący obowiązki prezesa NBP w latach 1991–1992, prezes PKO BP (1994–1999) i Związku Banków Polskich (2000–2003). ŻyciorysJest absolwentem Uniwersytetu Warszawskiego[1], studia ekonomiczne ukończył w 1969. W 1988 obronił doktorat z ekonomii w Instytucie Nauk Ekonomicznych Polskiej Akademii Nauk[2]. Pracował w organach planowania gospodarczego, w 1982 został zatrudniony w Instytucie Nauk Ekonomicznych PAN. W czasach PRL współpracował z „Solidarnością”, w 1989 uczestniczył w obradach Okrągłego Stołu. Krótko był doradcą ministra kierującego Centralnym Urzędem Planowania. W latach 1989–1992 zajmował stanowisko wiceprezesa Narodowego Banku Polskiego. Od 10 sierpnia 1991 do 4 marca 1992 pełnił obowiązki prezesa NBP. Doradzał następnie prezesowi zarządu Banku Handlowego w Warszawie, był przewodniczącym rady nadzorczej PKO BP. W kwietniu 1994 został prezesem PKO BP. Funkcję tę pełnił do grudnia 1999, kiedy to został zawieszony, do maja 2000 był kuratorem banku w okresie przygotowań do procesu komercjalizacji. W latach 2000–2003 pełnił funkcję prezesa Związku Banków Polskich. Zasiadał w Radzie Strategii Społeczno-Gospodarczej przy Radzie Ministrów. W 2003 został członkiem zarządu Krajowej Izby Rozliczeniowej[3], później do 2019 był głównym ekonomistą Biura Informacji Kredytowej[4]. W 2010 powołany do grupy ekspertów ds. bankowości przy Komisji Europejskiej[1]. Syn Zofii i Jana, odznaczonych w 2008 tytułem Sprawiedliwych wśród Narodów Świata. Brat Wojciecha Topińskiego, prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w latach 1990–1991[5]. OdznaczeniaOdznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1997)[6] i odznaką honorową „Za zasługi dla bankowości Rzeczypospolitej Polskiej” (2006)[7]. Przypisy
Bibliografia
Kontrola autorytatywna (osoba): Identyfikatory zewnętrzne:
|
||||||||||||||||
.svg){kind=logo}
