|
Antoni Cebulski
Antoni Feliks Cebulski (ur. 2 stycznia 1895 w Wielkich Drogach, zm. 5 sierpnia 1964 w Krakowie) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego z okresu II RP, kawaler Orderu Virtuti Militari. ŻyciorysZ wojskiem był związany od sierpnia 1914, gdy po ukończeniu nauki w wadowickim gimnazjum, wstąpił do tworzących się Legionów Polskich, otrzymując wówczas przydział do 2 Pułku Piechoty[1]. Służąc w tej jednostce do 1918, awansował na stopień podporucznika. Przeniesiony do II Korpusu Polskiego na Wschodzie, dowodził kompanią 14 Pułku Strzelców Polskich i wziął udział w bitwie pod Kaniowem[1][2]. Następnie oddelegowany do działającej na terenie Ukrainy Polskiej Organizacji Wojskowej, gdzie prowadził swoją działalność do grudnia 1918. Od stycznia 1919 do 1924, służył w stopniu kapitana w 2 Pułku Piechoty Legionów i 19 Pułku Piechoty[1]. W tym czasie awansował do stopnia majora. Pomiędzy grudniem 1924 a czerwcem 1925 służył w sztabie 5 Dywizji Piechoty. Z kolei od czerwca 1925 był ponownie w 19 PP na stanowisku kwatermistrza. 28 stycznia 1931 otrzymał przeniesienie do Korpusu Ochrony Pogranicza na stanowisko dowódcy batalionu KOP „Kleck”[3][1]. W kwietniu 1934 został przeniesiony do 2 Pułku Piechoty Legionów w Sandomierzu na stanowisko dowódcy I batalionu detaszowanego w Staszowie[4]. Do marca 1939 pełnił służbę na stanowisku zastępcy dowódcy 2 PPL. W marcu 1939 objął dowództwo 8 Pułku Piechoty Legionów w Lublinie. W czasie kampanii wrześniowej wraz ze swoim oddziałem wziął udział w bitwie pod Iłżą oraz w walkach na Zamojszczyźnie. Po klęsce kampanii wrześniowej, dokonał udanej ucieczki z niemieckiego transportu i ukrywał się w podlubelskich wsiach. W tym czasie podjął próbę współorganizowania struktur konspiracyjnych na terenie Lubelszczyzny. W lutym 1940, został aresztowany i osadzony w Oflagu VI B Dössel-Warburg, gdzie przebywał do końca II wojny światowej. Po zakończeniu wojny powrócił do kraju. W powojennych realiach podejmował się rozmaitych zajęć, na ogół urzędniczych jako księgowy. Ostatnim jego miejscem zatrudnienia na tym stanowisku było Wydawnictwo Literackie w Krakowie. Tam zmarł pozostawiając po sobie córkę Zofię, oraz syna Władysława. Został pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie (sektor SC11-4-10)[5]. Awanse
Ordery i odznaczenia
Przypisy
Bibliografia
|
||||||||||||||||||||||||||||
.png){kind=small}
