Babulino

Babulino

Państwo	Białoruś
Obwód	witebski
Rejon	głębocki
Sielsowiet	Psuja
Położenie na mapie obwodu witebskiego Babulino
Położenie na mapie Białorusi Babulino
Położenie na mapie Polski w 1939 Babulino
55°15′05″N 28°15′00″E/55,251389 28,250000

Babulino – dawniej folwark i zaścianek. Obecnie część wsi Czeszki na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie głębockim, w sielsowiecie Psuja.

W czasach zaborów w powiecie dzisieńskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego^[1][2].

W latach 1921–1945 folwark i zaścianek leżały w Polsce, w województwie wileńskim, w powiecie dziśnieńskim w gminie Prozoroki.

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwały tu 39 osób, wszystkie były wyznania rzymskokatolickiego i zadeklarowały polską przynależność narodową. Były tu 4 budynki mieszkalne^[3]. W 1931 folwark w 4 domach zamieszkiwały 32 osoby, a zaścianek w 1 domu 4 osoby^[4].

Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Prozorokach. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Głębokiem i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Prozorokach^[5].

W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 miejscowość znalazła się pod okupacją sowiecką. 2 listopada została włączona do Białoruskiej SRR. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. W 1944 miejscowość została ponownie zajęta przez wojska sowieckie i włączona do obwodu mińskiego Białoruskiej SRR.

Od 1991 w składzie niepodległej Białorusi.