W dniach 1-4 września batalion wchodził w skład Oddziału Wydzielonego płk. Stanisława Królickiego. Wspierał działania 7 pułku strzelców konnych w działaniach przeciw dywersyjnych, w pasie obrony pułku. Obsadził wybudowane w okresie lipca i sierpnia 1939 umocnienia polowe w rejonie Murowanej Gośliny i na północno-zachodnich obrzeżach Puszczy Zielonki. Nocą 4/5 września ubezpieczał odejście 7 psk w kierunku Konina w ślad za Wielkopolską Brygadą Kawalerii[1]. Następnie 5 września batalion odmaszerował do Zgrupowania Poznańskiej Brygady ON płk. Stanisława Siudy po trasie Bolechowo, Owińska, Czerwonak, Swarzędz, Paczkowo, Iwno w kierunku Wrześni[2].
Tadeusz Böhm: Bataliony Obrony Narodowej w Wielkopolsce w latach 1936-1939 i ich rola w Kampanii Wrześniowej. Poznań: Wydawnictwo Sorus sp. cyw., 1996. ISBN 83-87133-01-9.
KazimierzK.PindelKazimierzK., Obrona Narodowa 1937-1939, Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, ISBN 83-11-06301-X, OCLC69279234.
Jarosław Włodarz, Władysław Kubiak: Kujawskie Termopile. Bitwa pod Szczytnem 11-12 IX 1939 r.. Włocławek: EXPOL,P. Rybiński, J. Dąbek, sp.j., 2010. ISBN 978-83-89836-93-9.
Juliusz S. Tym: 7 Pułk Strzelców Konnych Wielkopolskich. Zarys historii wojennej pułków polskich w kampanii wrześniowej, zeszyt 108. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, 1999. ISBN 83-87103-84-5.
Juliusz S. Tym: Dzieje 7. Pułku Strzelców Konnych Wielkopolskich. Warszawa: Wydawnictwo Tetragon Sp.z.o.o., 2020. ISBN 978-83-63374-95-2.