Bojary (rejon wilejski)

Bojary

Баяры

Państwo	Białoruś
Obwód	miński
Rejon	wilejski
Sielsowiet	Ilia
Populacja (2019) • liczba ludności	63
Kod pocztowy	222431
Położenie na mapie obwodu mińskiego Bojary
Położenie na mapie Białorusi Bojary
Położenie na mapie Polski w 1939 Bojary
54°27′43″N 27°14′47″E/54,461944 27,246389

Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Bojary

Bojary (biał. Баяры, ros. Бояры) – wieś na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie wilejskim, w sielsowiecie Ilia.

Dawniej używana nazwa – Bojary Wielkie.

W czasach zaborów wieś w gminie Wiazyń, w powiecie wilejskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego. W 1866 roku liczyła 70 dusz rewizyjnych, należała do dóbr Wiazyń, własność Gicewiczów^[1].

W latach 1921–1945 wieś leżała w Polsce, w województwie wileńskim^[a], w powiecie wilejskim, w gminie Wiazyń.

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 127 osób, 3 były wyznania rzymskokatolickiego, 124 prawosławnego. Jednocześnie 33 mieszkańców zadeklarowało polską, 93 białoruską a 1 rosyjską przynależność narodową. Było tu 19 budynków mieszkalnych^[2]. W 1931 w 29 domach zamieszkiwały 172 osoby^[3].

Wierni należeli do parafii prawosławnej w Wiazyniu. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Ilii i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Wiazyniu^[4].

W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 miejscowość znalazła się pod okupacją sowiecką. 2 listopada została włączona do Białoruskiej SRR^[5][6]. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. W 1944 miejscowość została ponownie zajęta przez wojska sowieckie i włączona do Białoruskiej SRR^[7].

• Bojary, wieś, powiat wilejski, gmina Wiazyń, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 188 .