Boska komedia (port. A Divina Comédia) – portugalsko-francusko-szwajcarski dramat filmowy z 1991 roku w reżyserii Manoela de Oliveiry^[1].

Alegoryczna opowieść o pacjentach szpitala psychiatrycznego, którym wydaje się, że są znanymi postaciami biblijnymi, historycznymi i literackimi. Odgrywają więc rozmaite role: Adama i Ewy, Soni i Raskolnikowa, filozofa i proroka, Alioszy i Iwana Karamazowa, Jezusa, Łazarza, faryzeusza, Marty, Maryi czy św. Teresy z Ávila. Recytują też Boską komedię Dantego^[2][3].

Pisząc scenariusz filmu, de Oliveira inspirował się tekstami Fiodora Dostojewskiego (Zbrodnia i kara i Bracia Karamazow), Fryderyka Nietschego (postać Antychrysta) oraz José Régio. Obraz ten to szczególna refleksja historyczna, która nie łączy się bezpośrednio z dziełem Dantego. Według słów reżysera, tytuł został wybrany przede wszystkim ze względu na ironiczną konotację^[2].

• Maria de Medeiros – Sonia
• Miguel Guilherme – Raskolnikow
• Luís Miguel Cintra – prorok
• Mário Viegas – filozof
• Leonor Silveira – Ewa
• Diogo Dória – Iwan
• Paulo Matos – Jezus
• José Wallenstein – Aliosza
• Ruy Furtado – reżyser
• Carlos Gomes – Adam
• Luís Lima Barreto – faryzeusz
• Laura Soveral – Elena Iwanowna
• Júlia Buisel – Maria
• Cremilda Gil – Isabel Iwanowna
• Miguel Yeco – Łazarz
• Maria João Pires – Marta^[4][5]

Zdjęcia kręcono w różnych lokalizacjach na terenie Portugalii.

Film zdobył Nagrodę Specjalną Jury, czyli drugie pod względem znaczenia wyróżnienie w konkursie głównym, na 48. MFF w Wenecji^[6].

• Boska komedia w bazie Filmweb
• A Divina Comédia w bazie IMDb (ang.)