|
Carlos Delfino
Carlos Francisco Delfino (ur. 29 sierpnia 1982 w Santa Fe) – argentyński koszykarz, mistrz olimpijski, występujący na pozycjach rzucającego obrońcy lub niskiego skrzydłowego, obecnie zawodnik Consultinvest VL Pesaro. Kariera klubowaArgentynaDelfino swoją karierę rozpoczął w drużynie Olimpia de Venado Tuerto w sezonie 1998/99. Po zaledwie roku gry przeniósł się do Union Santa Fe, gdzie też spędził tylko rok i został wypatrzony przez skautów drużyn włoskich. WłochyPierwszy sezon we Włoszech rozegrał w barwach Viola Reggio Calabria. Grając niespełna 21 minut na mecz zdobywał średnio 8,8 punktu, 2,5 zbiórki i 1,9 przechwytu. Najlepsze spotkanie rozegrał w drugim występie przeciwko Scavolini Pesaro. Zdobył w nim 25 punktów. W 19 z 24 rozegranych spotkań trafiał przynajmniej raz za trzy punkty. Drugi sezon miał jeszcze lepszy. Grał ponad 30 minut na mecz, zdobywając średnio 13,5 punktu, 5,1 zbiórki i 2,4 przechwytu. Tak dobra gra przyczyniła się do transferu do Skipperu Bolonia. Tam w zaledwie trzecim meczu sezonu wywalczył sobie miejsce w pierwszej piątce. W drużynie z Bolonii grał przez dwa sezony. W pierwszym zdobywał średnio 9,2 punktu i 6,0 zbiórek. Drugi był podobny do pierwszego. Poprawił się w punktach, podnosząc swoje zdobycze do 11,2 punktu i dołożył do tego 5,3 zbiórek. NBADetroit Pistons wybrali Delfino już w drafcie 2003, ale jako że on miał jeszcze ważny kontrakt ze Skipperem Bolonia, to zdecydował się zostać na jeszcze jeden rok w Europie. Pierwszego sezonu w NBA Delfino nie może jednak zaliczyć do udanych. Trafił do Pistons, którzy bronili tytułu mistrzowskiego i trudno było mu się przebić do składu u trenera Larry'ego Browna, który znany jest z tego, że nie lubi grać niedoświadczonymi zawodnikami. Dodatkowo sprawę utrudniła mu kontuzja kolana, która wykluczyła go z gry na 3 miesiące. W swoich debiutanckich rozgrywkach Delfino rozegrał 30 spotkań, zdobywając średnio 3,9 punktu, 1,8 zbiórki i 1,3 asysty. Nie znalazł się w składzie na play-offy, w których Pistons doszli do finału NBA, przegrywając w nim 3:4 z San Antonio Spurs. W drugim sezonie jego średnia minut nie wzrosła, ale był za to jednym z ważniejszych rezerwowych w drużynie. Zagrał w 68 meczach, zdobywając średnio 3,6 punktu i 1,7 zbiórki na mecz. Był zmiennikiem Tayshauna Prince'a i Richarda Hamiltona. W trzecim sezonie zagrał we wszystkich 82 spotkaniach. Zdobywał w nich średnio 5,2 punktu i 3,2 zbiórki na mecz. 15 czerwca 2007 został wymieniony przez Detroit Pistons do Toronto Raptors. W zamian za niego Pistons dostali wybory w drafcie 2009 i 2011[1]. Wybrali w nich Jonasa Jerebko i Kyle'a Singlera. Sezon rozegrany w Raptors był najlepszym w jego wykonaniu do tego momentu kariery. Zdobywał średnio 9,0 punktów na mecz i zbierał 4,4 piłki. Zdecydowanie poprawił się w rzutach za trzy punkty, trafiając 38.2% takich prób. Po sezonie zdecydował się jednak nie przedłużać umowy z drużyną z Kanady i wrócił do Europy. RosjaW lecie 2008, Delfino podpisał trzyletni kontrakt z rosyjską drużyną Chimki Moskwa. Został wtedy jednym z najlepiej zarabiających zawodników, otrzymując kontrakt w wysokości 10 milionów dolarów. Odrzucił wtedy też ofertę ze strony Raptors, którzy oferowali mu przedłużenie umowy za 4 miliony dolarów rocznie[2]. W ich barwach rozegrał łącznie 36 meczów, zarówno w lidze rosyjskiej, jak i w pucharze Eurocup. Zdobywał w nich średnio 11,0 punktów, 3,3 zbiórki i 2,4 asysty w trakcie 24,4 minut gry. Trafiał też z bardzo wysoką skutecznością w rzutach za trzy punkty - 39.6%. Po sezonie rozwiązał kontrakt z Chimkami i wrócił do NBA. Powrót do NBAW lipcu 2009 Toronto Raptors skorzystali z zapisu w umowie Delfino i automatycznie przedłużyli o 3 lata kontrakt o wartości 10 milionów dolarów[3]. Szybko, bo już 17 sierpnia wymienili go do Milwaukee Bucks razem z Roko Ukiciem w zamian za Amira Johnsona i Sonny Weemsa[4]. W barwach Milwaukee Bucks Delfino rozegrał trzy najlepsze sezony w NBA. Został stałym graczem pierwszej piątki i regularnie zdobywał dla drużyny ponad 10 punktów na mecz. Sprawdził się też w play-off w 2010 roku, gdy Bucks grający bez Andrew Boguta przegrali dopiero po 7 meczach z Atlanta Hawks. 13 sierpnia 2012 zdecydował się na podpisanie kontraktu z Houston Rockets jako wolny agent[5]. 30 czerwca 2013 Delfino został zwolniony przez Rockets[6]. 17 lipca 2013 Delfino powrócił do Bucks, podpisując z nimi kontrakt[7]. Z powodu kontuzji nie zagrał w żadnym z meczów w sezonie 2013/14[8]. 26 sierpnia 2014 wraz z Mirosławem Radulicą i wyborem w drugiej rundzie draftu 2015 został wytransferowany do Los Angeles Clippers w zamian za Jareda Dudleya i zastrzeżony wybór w pierwszej rundzie draftu 2017[9]. Jednak już trzy dni później Clippers rozwiązali z nim kontrakt[10]. 27 września 2017 został zawodnikiem hiszpańskiego Baskonia Vitoria Gasteiz[11]. 27 lutego 2019 podpisał kolejną w karierze umowę z Consultinvest Bolonia (Fortitudo)[12]. 7 lipca 2020 zawarł kontrakt z włoskim Consultinvest VL Pesaro[13]. ReprezentacjaDelfino był członkiem drużyny juniorskiej, która zdobyła brązowy medal na mistrzostwach świata do 21 lat w 2001 roku. W 2004 roku zdobył złoty medal olimpijski na igrzyskach w Atenach. Cztery lata później zdobył brązowy medal igrzysk w Pekinie. OsiągnięciaStan na 8 lipca 2020, na podstawie[14][15][16], o ile nie zaznaczono inaczej. KluboweKadra
Statystyki
Stan na koniec sezonu 2013/14 Europa
NBANa podstawie Basketball-Reference.com (ang.) Sezon regularny
Play-offy
Reprezentacja
Przypisy
Linki zewnętrzne
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
