Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

 

Czarne (województwo małopolskie)

Czarne
wieś
Ilustracja
Widok na wyludnioną wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Powiat

gorlicki

Gmina

Sękowa

Sołectwo

Krzywa

Liczba ludności (2022)

2[2]

Strefa numeracyjna

18

Kod pocztowy

38-315[3]

Tablice rejestracyjne

KGR

SIMC

0464774

Położenie na mapie gminy Sękowa
Mapa konturowa gminy Sękowa, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Czarne”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Czarne”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko prawej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „Czarne”
Położenie na mapie powiatu gorlickiego
Mapa konturowa powiatu gorlickiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Czarne”
Ziemia49°28′35″N 21°22′37″E/49,476389 21,376944[1]
Czarne, Beskid Niski, Polska 1938
Cerkiew św. Dymitra, która stała w Czarnem w latach 1783–1993
Ośrodek Szkoleniowo-Wypoczynkowy Radocyna
Cmentarz wojenny nr 53

Czarne (j. łemkowski Чорне) – dawna łemkowska wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie gorlickim, w gminie Sękowa.

Części wsi

Integralne części wsi Czarne[4][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0464780 Długie przysiółek

Historia

Lokacja Czarnego prawdopodobnie w 1569 (przywilej Zygmunta Augusta, na mocy którego sołtys Świętkowic Iwan założył wieś Czarny Potok, dziś Czarne)[6]. W 1629 wieś składała się z 5 gospodarstw, w 1880 z 54 (330 mieszkańców)[7]. W 1783 wybudowano cerkiew greckokatolicką pw. św. Dymitra. Użytkowano ją do roku 1927 (1928). Około roku 1930 wybudowano nową cerkiew prawosławną (zniszczył ją jednak huragan w 1967). W 1921 mieszkało w Czarnem 323 grekokatolików (w 1928 przeszli oni na prawosławie) oraz 5 Żydów. Mieszkańcy zajmowali się rolnictwem, tkactwem, a także wydobyciem i destylacją ropy naftowej. Od końca lat 30. XX wieku wieś stała się ważnym ośrodkiem prawosławnym na Łemkowszczyźnie – organizowano tam uroczystości religijne i spotkania duchownych. W 1938 we wsi znajdowało się 58 domów, 2 cerkwie, dwa młyny wodne, wiatrak, kapliczka[8].

W 1945 większość mieszkańców dobrowolnie wyjechała do ZSRR, reszta (8 z 9 rodzin) została wysiedlona przymusowo w 1947 w ramach akcji „Wisła”. Po 1956 wróciły 3 rodziny. W 1993 cerkiew greckokatolicką z 1783 rozebrano i przeniesiono do skansenu w Nowym Sączu[9].

Obecnie w Czarnem są dwa domy i kilka bacówek. W sezonie wypasane są bydło i owce. Administracyjnie do Czarnego przynależy także Ośrodek Szkoleniowo-Wypoczynkowy „Radocyna” będący własnością Lasów Państwowych, jednak geograficznie położony jest poza doliną dawnej wsi.

Zabytki

Obiekty wpisane do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego[10]

Inne zabytki

  • cerkwisko;
  • murowana XIX-wieczna kapliczka na wschodnim skraju wsi;
  • przydrożne krzyże i kapliczki wzdłuż dawnej drogi przez wieś (XIX, XX w.);
  • pomnik poświęcony 20. rocznicy męczeńskiej śmierci św. Maksyma Gorlickiego (wzniesiony w 1934, odrestaurowany w 2014)[11]

Inne informacje

Do nazwy wsi nawiązuje nazwa Wydawnictwa Czarne[12].

Szlaki piesze

Przypisy

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 19030
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych. Poczta Polska S.A., styczeń 2013. s. według wyboru. [dostęp 2014-03-09].
  4. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013–02–15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-03-09]. 
  5. TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  6. Radocina 1, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 390.
  7. Czarne 2(1), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 742.
  8. Mapa "Jaśliska" 1:100 000, Wojskowy Instytut Geograficzny, Warszawa 1938
  9. Fotografia cerkwi
  10. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024.
  11. Jarosław Grycz: Poświęcenie odnowionego pomnika w Czarnem. cerkiew.pl, 14 września 2014. [dostęp 2021-11-12].
  12. Magdalena Lemańska. Wydawnictwo Czarne. Dobrze napisany biznes. „Forbes”, s. 103, maj 2024. 

Bibliografia

  • Beskid Niski. Przewodnik. Wyd. III. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2007, s. 277–278.
  • Cerkwie drewniane Karpat. Polska i Słowacja. Wyd. II. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2011.

Linki zewnętrzne

Prefix: a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9

Portal di Ensiklopedia Dunia

Kembali kehalaman sebelumnya