Urodził się i dorastał w Koszalinie[1], gdzie w 1975 ukończył Szkołę Podstawową nr 23 im. Lotników Polskich[2]. W latach 1975–1980 uczęszczał do Technikum Drogowego w Koszalinie o profilu budowa dróg i mostów[3]. Następnie podjął studia na Wydziale Aktorskim w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie, którą ukończył w 1984[4]. Za rolę Gromotrubowa w przedstawieniu dyplomowym Nikołaja GogolaPłaszcz w reżyserii Jerzego Treli otrzymał nagrodę na II Ogólnopolskim Przeglądzie Sztuk Dyplomowych Szkół Teatralnych w Łodzi[5].
Kariera teatralna
Zaraz po ukończeniu studiów, otrzymał angaż od Bohdana Hussakowskiego, ówczesnego dyrektora łódzkiego Teatru im. Stefana Jaracza, z którym związał się na stałe w latach 1984–1992, 1994–1996 i od roku 1997[4]. W 1999 zdobył wyróżnienie w I Turnieju Monologów na XXXIX Kaliskich Spotkaniach Teatralnych, a za rolę tytułową w tragedii SofoklesaKról Edyp otrzymał łódzką Złotą Maskę za najlepszą rolę męską. W 2000 odebrał nagrodę marszałka województwa łódzkiego z okazji Międzynarodowego Dnia Teatru. W 2001 kreacja Johna Proctora w spektaklu Arthura MilleraCzarownice z Salem przyniosła mu nagrodę na XLI Kaliskich Spotkaniach Teatralnych, a za rolę Astrowa w przedstawieniu Antona CzechowaWujaszek Wania w reż. Jacka Orłowskiego odebrał drugą Złotą Maskę. Stworzył wyraziste role - m.in. Johannesa w Dzienniku uwodziciela (1985) Kierkegaarda, Segismunda w Życiu snem (1990) Calderona, Oberona w Śnie nocy letniej (1997) Szekspira[5] czy szeryfa Talbotta w Skórze węża (2002) Tennessee Williamsa.
Grób Dariusza Siatkowskiego na Cmentarzu Komunalnym w Koszalinie
Zmarł nagle 11 października 2008 w jednym z hoteli w okolicach Łodzi. Został pochowany 16 października na cmentarzu przy ul. Gnieźnieńskiej w rodzinnym Koszalinie[7].
