Daromin – wieś sołecka[5] w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie sandomierskim, w gminie Wilczyce[6][4].
Prywatna wieś duchowna położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie sandomierskim województwa sandomierskiego[7].
W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą gromady Daromin. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.
Kościół pw. Matki Bożej Królowej Polski, został wybudowany w 1972 w miejsce drewnianego w erygowanej w roku 1937 Parafii Matki Bożej Królowej Polski w Darominie.
Pierwszy, drewniany kościół z 1937 roku, projektu Michała Niedzielskiego, uległ zniszczeniu podczas walk w 1944 r.
Części wsi
Integralne części wsi Daromin[6][4]
| SIMC |
Nazwa |
Rodzaj
|
| 0809368 |
Błota |
część wsi
|
| 0809374 |
Dworskie |
część wsi
|
| 0809380 |
Gościniec |
część wsi
|
| 0809397 |
Kolonie |
część wsi
|
| 0809405 |
Sadłowskie Kolonie |
część wsi
|
| 0809411 |
Suche Łąki |
część wsi
|
Historia
Daromin, w dokumentach Daronino, u Długosza Duronyn, wieś w powiecie sandomierskim, parafii Jankowice.
Wymieniony w akcie uposażenia klasztoru klarysek w Zawichoście, jako wieś, należąca do grodu w Zawichoście. (Kod. Mał., I, 53).
W połowie XV w. własność klasztoru Panien Klarysek św. Andrzeja w Krakowie[a], miała 18 łanów kmiecych karczmę z rolą, folwark i sołtystwo z folwarkiem, 3 łany kmiece.
Dziesięcinę, wartości do 33 grzywien pobierał biskup krakowski. Przy wsi leżały wielkie łąki, powstałe na rolach, istniejącej tu poprzednio wsi: Brześciany, zabrane następnie przez króla i oddane grodowi w Sandomierzu. (Długosz L.B.t.II s.496, t.III s.316)[8].
Więcej o Darominie w wieku XIX → Daromin, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 906 . w słowniku
Uwagi
- ↑ Do kościoła przylega klasztor postawiony na planie nieregularnego czworoboku , z wirydarzem pośrodku. Zbudowany został około 1325 r. z fundacji Władysława Łokietka, do niego zostały przeniesione Panny Klaryski z Zawichostu
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 21514
- ↑ Strona gminy. Liczba ludności w dniu 31.12.2020
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 206 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ Jednostki pomocnicze gminy Wilczyce. Urząd Gminy Wilczyce. [dostęp 2015-04-18].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-03-09]. brak numeru strony
- ↑ Województwo sandomierskie w drugiej połowie XVI wieku ; Cz.1, Mapy, plany, Warszawa 1993, k. 3.
- ↑ Daromin, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 388 .
Linki zewnętrzne
| Wsie |
|
|---|
| Kolonia |
|
|---|
| Części wsi |
- Błota
- Dworskie (Daromin)
- Dworskie (Przezwody)
- Felinów
- Gościniec
- Granicznik
- Jankowice
- Kolonia
- Kolonie
- Łukawa Kościelna
- Łukawa Rządowa
- Łukawa-Zakrzecze
- Na Zagumniu
- Nowa Wieś
- Nowy Ocinek
- Ostra Góra
- Pod Felinowem
- Podgajówka
- Podłącze
- Podocin
- Przyłogi
- Równia
- Sachalin (Gałkowice-Ocin)
- Sachalin (Wilczyce)
- Sadłowskie Kolonie
- Suche Łąki
- Szczepie
- Zakącie
|
|---|
| Kolonie wsi |
|
|---|
| Część kolonii |
|
|---|
