Pielaszów – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie sandomierskim, w gminie Wilczyce[4][5]
Części wsi
Integralne części wsi Pielaszów[4][5]
| SIMC |
Nazwa |
Rodzaj
|
| 0809581 |
Kolonie |
część wsi
|
Historia
Pierwsze wzmianki o Pielaszowie pochodzą z XIII wieku. Wieś należała do uposażenia klasztoru cystersów koprzywnickich. Jako „Pelassow” wymienił wieś legat papieski, biskup firmański Filip w łacińskim dokumencie z lipca 1279 r. wystawionym w Budzie na Węgrzech, który potwierdza opatowi klasztoru Cystersów w Koprzywnicy prawo do pobierania dziesięciny z szeregu polskich wsi w tym między innymi z Pielaszowa[6].
W ostatniej ćwierci XVI wieku leżała w województwie sandomierskim[7]. W latach 1314–1795 i potem w latach 1816–1837 wieś administracyjnie należała do województwa sandomierskiego. W 1864 w wyniku uwłaszczenia chłopów przeprowadzonego na mocy ukazu cara Aleksandra II Romanowa mieszkańcy Pielaszowa stali się właścicielami posiadanej ziemi i budynków.
W wyniku agresji niemieckiej na Polskę Pielaszów w latach 1939-1944 znajdował się pod okupacją niemiecką. Latem 1944 w rejonie wsi formowany był batalion 2 Pułku Piechoty Legionów z partyzantów Armii Krajowej i Batalionów Chłopskich. W wyniku ataku przeprowadzonego 30 lipca 1944 przez pododdziały niemieckiej 4 Armii Pancernej na formowany batalion poległo 68 partyzantów[8].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.
Pielaszów jest punktem początkowym 
zielonego szlaku turystycznego prowadzącego do Chańczy.
Przez wieś przechodzi 
niebieski szlak turystyczny z Gołoszyc do Dwikoz oraz 
żółty szlak rowerowy z Sandomierza do Opatowa.
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 100394
- ↑ Strona gminy. Liczba ludności w dniu 31.12.2020
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 921 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013–02–15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-03-09]. brak numeru strony
- ↑ a b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ Piekosiński 1886 ↓, s. 144.
- ↑ Województwo sandomierskie w drugiej połowie XVI wieku. ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 1993, s. 113.
- ↑ Kolus 2011 ↓, s. 175.
Bibliografia
- Franciszek Piekosiński: Monumenta Meadievii Historica. Codex diplomaticus Poloniae minoris, Volumes 9-10. Kraków: Polska Akademia Umiejętności, 1886, s. 144.
- Marian Kolus: Miejsca upamiętniające działalność Batalionów Chłopskich w latach 1940-1945 na terenie województwa świętokrzyskiego. Kielce: 2011. ISBN 978-83-88161-39-1.
Linki zewnętrzne
| Wsie |
|
|---|
| Kolonia |
|
|---|
| Części wsi |
- Błota
- Dworskie (Daromin)
- Dworskie (Przezwody)
- Felinów
- Gościniec
- Granicznik
- Jankowice
- Kolonia
- Kolonie
- Łukawa Kościelna
- Łukawa Rządowa
- Łukawa-Zakrzecze
- Na Zagumniu
- Nowa Wieś
- Nowy Ocinek
- Ostra Góra
- Pod Felinowem
- Podgajówka
- Podłącze
- Podocin
- Przyłogi
- Równia
- Sachalin (Gałkowice-Ocin)
- Sachalin (Wilczyce)
- Sadłowskie Kolonie
- Suche Łąki
- Szczepie
- Zakącie
|
|---|
| Kolonie wsi |
|
|---|
| Część kolonii |
|
|---|
