Dworski Rów

Most w ciągu ulicy Gospodarskiej (Spławie)
Kontynent	Europa
Państwo	Polska
Rów wodny
Źródło
Miejsce	Szczepankowo (Poznań)
Współrzędne	52°21′02″N 17°02′00″E/52,350556 17,033333
Ujście
Recypient	Michałówka
Miejsce	Spławie
Współrzędne	52°20′20″N 17°02′10″E/52,338889 17,036111
Położenie na mapie Poznania źródło ujście
Położenie na mapie Polski źródło ujście
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego źródło ujście
Multimedia w Wikimedia Commons

Dworski Rów – ciek zlokalizowany w całości w Poznaniu.

Źródła Dworskiego Rowu znajdują się na Szczepankowie, w rejonie ulic Spławie i Poznańskie Sady. Następnie ciek płynie na wschód, wzdłuż ulicy Spławie przez centrum Spławia, pod ulicą Gospodarską, w pobliżu kościoła św. Andrzeja Apostoła. W tym rejonie znajduje się pięć stawów. Na wschód od ulicy Na Dołku zmienia kierunek na południowy, by przejść pod autostradą A2 i zaraz potem przejąć swój jedyny znaczący dopływ (prawy) – Spławkę. Do Michałówki wpada wśród pól, na granicy Poznania i gminy Kórnik, niedaleko na zachód od Żernik. Dworski Rów nie został skanalizowany i w całości płynie swoim pierwotnym korytem.

W dolinie Dworskiego Rowu występują głównie zespoły zieleni urządzonej przez ludzi (ogrody, trawniki, żywopłoty, sady, itp.), ale zinwentaryzowano tu też archeofity związane z biocenozami polnymi, w tym nieczęsto notowane na terenie Poznania, np. wilczomlecz obrotny. W zlewni rośnie też chroniona centuria pospolita. W samej wodzie cieku występuje Ulva compressa (zielenica). Ze zwierząt spotkać można dość rzadkiego na tych terenach ptaka – świergotka łąkowego.

10 maja 1994 powołano uchwałą Rady Miejskiej (nr CV/610/94) użytek ekologiczny Dworski Rów.

• Rzeki Polski

• Poznań – atlas aglomeracji 1:15.000, wyd. CartoMedia/Pietruska & Mierkiewicz, Poznań, 2010, ISBN 978-83-7445-018-8.
• Katarzyna Sydor, Joanna Zomerska, Prognoza oddziaływania na środowisko dotycząca projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Michałowo-Borecka w Poznaniu, Miejska Pracownia Urbanistyczna w Poznaniu, Poznań, 2010, ss. 10, 11, 20.
• Beata Messyasz, Andrzej Rybak, Charakterystyka morfometryczna i siedliskowa makrozielenicy Ulva prolifera O.F.Müller J.Agardh 1883 (Chlorophyta Ulvophyceae) na słodkowodnym stanowisku w Wielkopolsce, w: Chrońmy Przyrodę Ojczystą, 65(5)/2009, s. 350.

• http://enteromorpha.prv.pl/pliki/7.php