Elżbieta Jaworowicz

Elżbieta Jaworowicz

Elżbieta Jaworowicz (2012)
Imię i nazwisko przy narodzeniu	Elżbieta Latawiec
Data i miejsce urodzenia	31 marca 1946 Nisko
Zawód	dziennikarka
Lata aktywności	od 1973
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Elżbieta Jaworowicz, z domu Latawiec (ur. 31 marca 1946 w Nisku) – polska dziennikarka, autorka programu interwencyjnego Sprawa dla reportera emitowanego na antenie Programu 1. Telewizji Polskiej.

Córka Bronisława. Wychowywała się w Stalowej Woli^[1]. Absolwentka Wydziału Filologicznego (filologia hebrajska) Uniwersytetu Warszawskiego. W 1976 ukończyła zaoczne Wyższe Studium Zawodowe Realizacji Telewizyjnych Programów Dziennikarskich w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi.

Do telewizji trafiła, będąc jeszcze na studiach, poprzez konkurs zorganizowany przez Telewizyjny Ekran Młodych. Przez jakiś czas była prowadzącą na antenie TVP kącik mody. Od lat 80. prowadzi Sprawę dla reportera w TVP1.

W 1995, jako jedna z pierwszych, została uhonorowana dyplomem „Benemerenti”, a w 2001 biskup polowy WP gen. dyw. Sławoj Leszek Głódź odznaczył ją Medalem „Milito Pro Christo”.

Była trzykrotnie zamężna. Drugim mężem był kierowca rajdowy Lech Jaworowicz^[2]. Jej obecnym mężem jest pułkownik Eugeniusz Mleczak, były rzecznik MON^[3][4].

2 listopada 1999 została odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi^[5].

• 1985: Obywatel Tur – reżyseria
• 1983: Na bocznicy – reżyseria

• 2022: Telekamera w kategorii Dziennikarz publicystyczny 25-lecia^[6]
• 2021: Nagroda Mediów Publicznych^[7]
• 2009: Superwiktor za całokształt osiągnięć
• 2007: Anty-Nagroda 2007 dziennikarzy małopolskich za brak rzetelności dziennikarskiej przy realizacji materiału dotyczącego hotelu przy ul. Szerokiej w Krakowie
• 2004: Nagroda Bene Merenti oraz Ostrego Pióra – Nagrody Specjalnej Business Centre Club
• 2001: Telekamera w kategorii Publicystka za program Sprawa dla reportera
• 2000: Telekamera w kategorii Publicystka za program Sprawa dla reportera
• 1999: Telekamera w kategorii Publicystka za program Sprawa dla reportera
• 1992: Laureatka Wiktora
• 1985: Brązowy Lajkonik dla Obywatel Tur w kategorii film dokumentalny na Krakowskim Festiwalu Filmowym
• 1984: Syrena Warszawska Nagroda Klubu Krytyki Filmowej SD PRL za film Na bocznicy
• 1984: Nagroda Specjalna Festiwalu Filmów Społeczno-Politycznych w Łodzi za film Na bocznicy
• 1984: Brązowy Lajkonik dla Na bocznicy w kategorii film telewizyjny na Krakowskim Festiwalu Filmowym
• Nagroda im. Ksawerego i Mieczysława Prószyńskich dla najlepszej dziennikarki

W 2008 krakowscy dziennikarze przyznali jej reporterską Antynagrodę Dziennikarzy, za rażąco nieobiektywny program o kamienicy przy ul. Szerokiej 12 w Krakowie. Rada Etyki Mediów dwie skargi na Jaworowicz uznała za zasadne. W obu przypadkach sposób realizacji programu uznała za nieobiektywny, niezgodny z podstawowymi standardami dziennikarskimi i etyką zawodową. W 2010 zarejestrowano Stowarzyszenie Stop Nierzetelni. Zrzesza ono osoby, które czują się poszkodowane przez program Elżbiety Jaworowicz Sprawa dla reportera^[8][9][10].

W lipcu 2017 w mokotowskim sądzie dziennikarka zaatakowała fizycznie byłego posła Leszka Bubla, kopiąc go i nazywając „zerem”. W styczniu 2020 roku zapadł prawomocny wyrok w tej sprawie i Jaworowicz została zobowiązana do wpłaty 18 tys. zł grzywny, musiała zwrócić poszkodowanemu koszty procesu oraz zapłacić 2 tys. zł nawiązki na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym. Bubel zarzucił wcześniej Elżbiecie Jaworowicz przeinaczanie faktów w swoim programie „Sprawa dla reportera” oraz niewłaściwe przedstawianie bohaterów^[11].

• Elżbieta Jaworowicz w bazie Filmweb
• Elżbieta Jaworowicz w bazie filmpolski.pl