FelczerFelczer (z niem. Feldscher „chirurg polowy”, z szw. fältskär „chirurg polowy, wykonujący proste zabiegi”) – wygaszany medyczny zawód regulowany, polegający na udzielaniu chorym świadczeń opieki zdrowotnej. Kwalifikacje i prawo wykonywania zawoduKwalifikacje felczera są niższe niż kwalifikacje lekarza, gdyż kształcenie zawodowe odbywało się jedynie na poziomie szkoły średniej (np. liceum felczerskiego[1]), kończąc się zdobyciem kwalifikacji na poziomie średnim, równorzędnych z kwalifikacjami technika. W Polsce od wielu lat nie kształci się nowych felczerów, jednakże osoby, które w przeszłości wykształciły się w tym zawodzie, mogą go dalej wykonywać. Ponadto felczerzy z innych krajów Unii Europejskiej mogli przez pewien okres ubiegać się o uznanie ich kwalifikacji przez Ministra Zdrowia, a następnie o przyznanie prawa wykonywania zawodu na terytorium Polski przez Naczelną Izbę Lekarską, prowadzącą na zlecenie Ministerstwa Zdrowia Centralny Rejestr Felczerów[2], co umożliwiało im pracę w swoim zawodzie. Jednakże w dniu 8 sierpnia 2020 r. weszła w życie ustawa z dnia 16 lipca 2020 r. o zmianie ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty oraz niektórych innych ustaw, na mocy której wykreślona została podstawa prawna do ubiegania się o prawo wykonywania zawodu felczera po dniu 1 stycznia 2022 r., toteż droga prawna do uzyskania uprawnień zawodowych felczera w Polsce przez osoby posiadające kwalifikacje w tym zawodzie uzyskane poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, które nie złożyły przed upływem ww. terminu wniosku o wydanie uprawnień, została ostatecznie trwale zamknięta[3]. Zakres uprawnieńZgodnie z ustawą z roku 1950 o zawodzie felczera[4] i rozporządzeniem Ministra Zdrowia z 11 marca 2005 roku[5], uprawnienia felczera obejmują świadczenia zdrowotne wobec pacjentów niewymagających specjalistycznej opieki lekarskiej oraz w nagłych przypadkach:
Pod nadzorem lekarza felczer jest również uprawniony do:
Ponadto felczer ma prawo wydawania orzeczeń o stanie zdrowia w przypadkach opisanych wyżej. Felczer ma też uprawnienia do działań w zakresie oświaty zdrowotnej i profilaktyki, w tym wykonywania szczepień ochronnych. Zgodnie z przepisami ustawy o zawodzie felczera, ma on również prawo przepisać na recepcie produkty lecznicze zawierające środki odurzające z grupy III N, substancje psychotropowe z grupy IV P oraz środki silnie działające z grupy B. Felczer lub starszy felczer ma prawo do wystawienia karty zgonu w przypadku gdy nie ma lekarza zobowiązanego do wystawienia takiej karty[6]. Felczer (starszy felczer) jest uprawniony do wystawienia zaświadczeń o czasowej niezdolności do pracy, o ile upoważnił go tego Zakład Ubezpieczeń Społecznych, po złożeniu wniosku wraz ze zobowiązaniem do przestrzegania zasad i wykonywania wynikających z tego obowiązków. Upoważnienie wydawane jest przez ZUS w formie decyzji[5][2]. ZatrudnienieFelczer może wykonywać swój zawód na przykład w przychodniach podstawowej opieki zdrowotnej (POZ) lub placówkach nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej oraz w izbach wytrzeźwień. W Polsce w 2018 r. było 211 felczerów czynnych zawodowo[1] i 532 niewykonujących zawodu[7]. Literatura
Przypisy
Linki zewnętrzne |