Felice Rospigliosi
Felice Rospigliosi (ur. 19 lutego 1639 w Pistoi, zm. 9 maja 1688 w Rzymie)[3] – włoski kardynał. Był bratankiem papieża Klemensa IX (1667–1669) oraz młodszym bratem mianowanego w grudniu 1667 kardynała Giacomo Rospigliosiego (1628–1684)[2][3]. ŻyciorysFelice uzyskał nominację dopiero od następcy swego wuja na tronie papieskim, Klemensa X (1670–1676) na konsystorzu 16 stycznia 1673. Nominacja ta miała charakter gestu rendere il cappello; ponieważ Klemens X (Emilio Altieri) otrzymał kapelusz kardynalski od Klemensa IX, w dowód wdzięczności powołał do Świętego Kolegium jednego z jego krewnych. Jednocześnie Felice uzyskał dyspensę od przeszkód kanonicznych, tj. nieposiadania jakichkolwiek święceń oraz przynależności jego starszego brata do grona kardynałów[1][2][3]. Jako kardynał Felice Rospigliosi był członkiem siedmiu kongregacji kardynalskich[4]:
Uczestniczył w konklawe 1676[5][2]. Po śmierci brata w 1684 został jego następcą na stanowisku archiprezbitera bazyliki Matki Bożej Większej (S. Maria Maggiore)[3][1][2]. Był także protektorem chóru Kaplicy Sykstyńskiej (od 17 czerwca 1678)[1] oraz zakonu kapucynów (od 1684)[3]. Zmarł w wieku 49 lat w Palazzo Mazzarini w Rzymie. Jego pogrzeb odbył się 11 maja 1688 w bazylice Matki Bożej Większej[3][1][2]. Przypisy
|