|
Filip Juliusz
Filip Juliusz (ur. 27 grudnia 1584[1] w Wołogoszczy, zm. 6 lutego 1625, tamże[2]) – od 1592 książę wołogoski (do 1603 pod opieką stryja Bogusława XIII), od 1605 książę na Bardzie i Franzburgu, od 1623 koadiutor biskupstwa kamieńskiego, syn Ernesta Ludwika z dynastii Gryfitów. Życie i panowanieUrodził się jako trzecie dziecko, a zarazem pierwszy syn księcia wołogoskiego Ernesta Ludwika i Zofii Jadwigi, księżniczki brunszwickiej[3]. Imiona otrzymał po swoich dziadach, tj. Filip – ze strony ojca (Filip I) i Juliusz – ze strony matki (Juliusz). Po śmierci ojca w 1592 odziedziczył władzę w księstwie, jednak aż do 1603 pozostawał pod opieką swego stryja, Bogusława XIII. W 1605 otrzymał od niego również Bardo i Franzburg[3][4][5]. Po przejęciu samodzielnej władzy książę spotkał się z niezadowoleniem szlachty pomorskiej, która od dłuższego czasu ograniczała hegemonię miast na Pomorzu Zachodnim. Pod naciskiem szlachty i stanów pomorskich zgodził się na przyznanie na ich rzecz nowych przywilejów, mimo że borykał się z poważnymi trudnościami finansowymi[3][5]. Książę wziął ślub 25 czerwca 1604[6] w Cölln pod Berlinem, wybranką zaś była margrabianka brandenburska, Agnieszka z dynastii Hohenzollernów[5]. Wesele w Wołogoszczy odbyło się dwa tygodnie później – 10 lipca, w momencie gdy panna młoda została odprowadzona do męża przez rodzinę[4]. Książę wiele podróżował. Odwiedził (w latach 1602-1603) Niemcy, Francję, Anglię — w której był ponownie w 1619, Szwajcarię i Włochy, podróżował też po wschodnich rubieżach Cesarstwa — Meklemburgii oraz Saksonii. W 1612 był na Litwie, w Inflantach, Prusach i w Polsce. Danię odwiedził w 1615, a cztery lata później północne Niemcy (Hamburg, Oldenburg, Brema) oraz Fryzję Wschodnią i Niderlandy[4]. W czerwcu 1623 jego brat stryjeczny Bogusław XIV uczynił go swoim koadiutorem w biskupstwie kamieńskim. W tym okresie książę planował zastawienie wyspy Rugii królowi duńskiemu – Chrystianowi IV, jednak przedsięwzięcie to nie doszło do skutku wobec zdecydowanego sprzeciwu Bogusława XIV. Filip Juliusz zmarł bezpotomnie, w wieku lat czterdziestu, po długiej chorobie 6 lutego 1625 w Wołogoszczy[4]. Spoczął w tamtejszym kościele parafialnym pod wezwaniem św. Piotra 6 maja 1625, a cynowy sarkofag, w którym został pochowany został później obrabowany. Po nim księstwo wołogoskie odziedziczył ostatni żyjący męski przedstawiciel rodu Gryfitów – Bogusław XIV[5][7].  Genealogia
Przypisy
BibliografiaOpracowania
Literatura dodatkowa (online)
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.svg)
