Gankowa KopkaGankowa Kopka (słow. Ganková kôpka, ok. 1870 m) – turnia w masywie Ganku w słowackich Tatrach Wysokich[1]. Znajduje się w podstawie żebra, które od północno-wschodniego skraju Galerii Gankowej opada do Doliny Kaczej. Na wysokości około 1860 m oddzielona jest od niego wciętą na około 10 m przełączką. W widoku z Doliny Litworowej Gankowa Kopka ma kształt ostrobocznego trójkąta. Po obydwu jej stronach opadają głębokie depresje. Po lewej stronie (patrząc od dołu) jest to Żleb Birkenmajera, po prawej Depresja Kupczyka; obydwie są dolnymi odgałęzieniami potężnej Rynny Szczepańskich, którą Władysław Cywiński nazywa Żlebem Świerza[2]. Urwista ściana Gankowej Kopki ma wysokość około 150 m. U jej podstawy zawsze leży płat śniegu i prawie zawsze trudne jest przekroczenie głębokiej szczeliny brzeżnej. W środku wysokości ściany są duże płyty o jasnej barwie. Bardziej stroma jest prawa część ściany[2]. TaternictwoGankowa Kopka jest dla taterników celem samym w sobie, ale bywa też początkiem wspinaczki w Północno-wschodnim Filarze Ganku. Władysław Cywiński przypuszcza, że dla taterników Gankowa Kopka stanie się zapewne celem samym w sobie, jak Czołówka MSW, ma bowiem te cechy, które, odpowiadają współczesnym taternikom: krótka wspinaczka i zjazd na linie. W ścianie jest wiele starych haków, lin, pętli zjazdowych. W. Cywiński podaje 8 dróg wspinaczkowych z zastrzeżeniem, że oprócz drogi nr 7 wszystkie pozostałe mają mniejsze czy większe wspólne odcinki[2].
Jako pierwsi ścianę Gankowej Kopki przeszli Adam Truszkowski i Paweł Vogel w 1948 r.[2]
Przypisy
|