Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

Gryzelda Celestyna Działyńska

Gryzelda Celestyna Działyńska
Gryzelda Celestyna Zamoyska
Ilustracja
Herb
Jelita
Rodzina

Zamoyscy herbu Jelita

Data i miejsce urodzenia

25 września 1804
Zamość

Data i miejsce śmierci

10 lipca 1883
Poznań

Ojciec

Stanisław Kostka Zamoyski

Matka

Zofia Czartoryska

Mąż

Adam Tytus Działyński

Dzieci

Jan Kanty Działyński, Jadwiga Zamoyska, Cecylia Działyńska, Anna Potocka

Gryzelda Celestyna Działyńska (ur. 25 września 1804 w Zamościu, zm. 10 lipca 1883 w Poznaniu) – polska działaczka oświatowa i filantropka.

Życiorys

Córka ordynata Stanisława Kostki Zamoyskiego i księżniczki Zofii Czartoryskiej. W 1825 r. poślubiła Adama Tytusa hr. Działyńskiego i przeniosła się następnie do Wielkopolski. Po wybuchu powstania listopadowego podążyła za mężem do Warszawy i brała udział w samarytańskiej akcji jego siostry Klaudyny Potockiej. Z upadkiem powstania Działyńscy pozbawieni dóbr w Wielkopolsce, które rząd pruski obłożył sekwestrem, zamieszkali w Oleszycach pod Jarosławiem, majątku Gryzeldy. Tutaj rozwinęła ona żywą działalność oświatową i wychowawczą wśród ludu wiejskiego, zakładając po wioskach ochronki i szkoły. W Poznaniu i w dobrach kórnickich, do których powróciła w r. 1842 po zniesieniu sekwestru, rozpoczęła na dużą skalę prace filantropijne. Niosła pomoc ubogim i chorym, zorganizowała w Poznaniu Towarzystwo Dobroczynności, które przekształciła w r. 1853 na Towarzystwo Pań Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo. Głównym celem tych zrzeszeń było tworzenie ochronek dla ubogich dzieci, odwiedzanie i pielęgnowanie chorych. W Kórniku założyła istniejący do dzisiaj Dom Sióstr Miłosierdzia z ochronką, szpitalem i pracownią, w której młodzież żeńska uczyła się ręcznych robót. Około 1860 r. osadziła siostry miłosierdzia w Środzie, w swych zaś Oleszycach felicjanki z Krakowa. Opiekowała się siostrami służebniczkami w Jaszkowie w Wielkopolsce, wspierała także inne zgromadzenia, oddające się pracom społecznym. Za zasługi na polu działalności charytatywnej generał sióstr miłosierdzia uczynił ją w Paryżu w r. 1846 członkiem tego zgromadzenia. W r. 1848 żywiła więźniów politycznych w fortecy poznańskiej. Po wybuchu powstania styczniowego zamieniła pałac w Poznaniu w pracownię, w której przygotowywała odzież. W r. 1871 była opiekunką jeńców francuskich w Poznaniu. Szczególniejszą troskliwością otaczała inwalidów powstań narodowych, weteranów, wdowy i sieroty po nich. Dla zebrania środków na te cele urządzała w swym pałacu w Poznaniu koncerty, odczyty, wystawy obrazów.

Źródła

Opracowano na podstawie biogramu autorstwa Stanisława Bodniaka, Działyńska Gryzelda Celestyna, Polski Słownik Biograficzny, T.6, s.75, 1948 rok

Kembali kehalaman sebelumnya