|
Héctor Scarone
 Héctor Pedro Scarone Beretta (ur. 26 listopada 1898 w Montevideo, zm. 4 kwietnia 1967 tamże) – urugwajski piłkarz, który występował na pozycji napastnika, później trener. Kariera klubowaHéctor Scarone dwadzieścia lat swojej kariery spędził w Nacionalu Montevideo – jest rekordzistą pod względem liczby sezonów rozegranych dla klubu – w trakcie których zdobył osiem tytułów mistrza kraju. Po dziś dzień pozostaje drugim najlepszych strzelców w historii klubu za Atilio García. W 1926 roku na krótko wyjechał do FC Barcelony, gdzie otrzymał status profesjonalnego piłkarza, który zabraniał mu gry na Igrzyskach Olimpijskich w Amsterdamie, stąd decyzja o powrocie do Urugwaju[1]. W latach trzydziestych trzy sezony spędził we Włoszech grając dla Inter Mediolan (wtedy Ambrosiana) i US Palermo. Jako piłkarz był mózgiem zespołu, operującym na całej długości boiska, często inicjował i kończył ataki[2]. Spośród innych piłkarzy wyróżniała go jego obunożność oraz świetna kontrola piłki. W trakcie kariery nosił przydomek ''Borelli'' – nadany od nazwiska włoskiej aktorki Lydii Borelli – która tak jak Scarone słynęła ze zmienności nastroju i rozkapryszenia[2]. Kariera reprezentacyjnaScarone był kluczowym zawodnikiem urugwajskiej Drużyny Mistrzów z lat dwudziestych XX wieku. Był uczestnikiem sześciu turniejów o Copa America (czterokrotny zwycięzca), dwóch Igrzysk Olimpijskich (dwukrotny zwycięzca) oraz pierwszych Mistrzostw Świata w 1930 roku na których zdobył złoto. Został wybrany najlepszym piłkarzem Copa America 1917, w czasie którego zdobył gola w decydującym spotkaniu z Argentyną (1:0). Podczas wygranego turnieju w 1926 roku wsławił się zdobyciem pięciu goli w spotkaniu z Boliwią (6:0). Rok później Urugwaj zdobył srebrny medal, a Scarone z trzema bramkami został królem strzelców imprezy. Na Igrzyskach Olimpijskich w 1924 roku zdobył pięć bramek (gol z Jugosławia, dwa z USA i dwa w ćwierćfinale z Francją), a Urugwajczycy zdobyli złoty medal. Cztery lata później Urusi obronili tytuł, a Scarone zdobył trzy gole, z czego jeden został strzelony w powtórce finału z Argentyną (2:1). Na premierowych Mistrzostwach Świata w 1930 roku, Urugwaj zdobył na rodzimych boiskach tytuł mistrzowski, a Scarone zdobył na turnieju jednego gola w spotkania grupowym przeciwko Rumunii. Łącznie dla reprezentacji Urugwaju rozegrał 52 spotkania i zdobył 31 goli. Do 2011 roku ze strzelonymi 31 bramkami był najlepszym strzelcem w historii reprezentacji Urugwaju. Obecnie zajmuje czwarte miejsce za Diego Forlanem, Edinsonem Cavanim i Luisem Suarezem[3]. Jego starszy brat Carlos także był piłkarzem i reprezentantem Urugwaju. Kariera trenerskaPo zakończeniu kariery piłkarskiej został trenerem – bez większych sukcesów – prowadził m.in. macierzysty Club Nacional de Football, kolumbijskie Millonarios czy hiszpański Real Madryt[4]. SukcesyKlubowe Club Nacional de Football
FC Barcelona
Reprezentacyjne Urugwaj
Indywidualne
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Składy reprezentacji Urugwaju
Encyklopedie internetowe (osoba):
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
