Vujadin Boškov
Vujadin Boškov (ur. 9 maja 1931 w Begeču[1], zm. 27 kwietnia 2014 w Nowym Sadzie[2]) – jugosłowiański piłkarz występujący na pozycji pomocnika, oraz trener piłkarski. Jako zawodnik najdłużej – przez czternaście lat – związany był z Vojvodiną Novy Sad. Na początku lat 60. wyjechał na Zachód, najpierw grał w Sampdorii, a później w BSC Young Boys, gdzie w wieku 33 lat zakończył piłkarską karierę. Z reprezentacją Jugosławii, w której barwach rozegrał 57 meczów, zdobył wicemistrzostwo olimpijskie oraz dwukrotnie wystąpił w finałach mistrzostw świata. Pracę szkoleniową rozpoczął w Szwajcarii. W ciągu ponad czterdziestoletniej kariery pracował w klubach z Jugosławii, Holandii, Hiszpanii i Włoch. Był trenerem m.in. Realu Madryt, z którym zdobył mistrzostwo kraju oraz dotarł do finału Pucharu Mistrzów, a także Feyenoordu, Realu Saragossa, SSC Napoli oraz AS Roma. Ponadto z Sampdorią wygrał mistrzostwo Włoch, dwa puchary tego kraju oraz Puchar Zdobywców Pucharu. Trzykrotnie pracował lub przynajmniej współpracował z reprezentacją Jugosławii; dwa razy tymczasowo oraz jako selekcjoner od 1999 do 2000 roku. Podczas drugiej kadencji doprowadził swoich podopiecznych do ćwierćfinału Euro 2000. Kariera piłkarskaW latach 50. był jednym z liderów reprezentacji Jugosławii, z którą w 1952 roku zdobył wicemistrzostwo olimpijskie. Występował najczęściej na środku pomocy. Był jednym z pierwszych piłkarzy z Jugosławii, którzy otrzymali pozwolenie na pracę za granicą. Przez jeden sezon grał w Sampdorii. Karierę sportową zakończył w wieku trzydziestu trzech lat w Szwajcarii. W reprezentacji Jugosławii od 1951 do 1958 roku rozegrał 57 meczów – wicemistrzostwo olimpijskie 1952 oraz starty w mundialach 1954 (ćwierćfinał) i 1958 (ćwierćfinał). Sukcesy szkoleniowe
Przypisy
Kontrola autorytatywna (osoba): |