Vladimir Petković

Vladimir Petković

Data i miejsce urodzenia	15 sierpnia 1963 Sarajewo
Wzrost	190 cm
Pozycja	pomocnik
Informacje klubowe
Klub	Algieria (selekcjoner)
Kariera juniorska
Lata Klub FK Sarajevo
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1981–1984 FK Sarajevo 8 (0) 1984–1985 Rudar Prijedor 15 (7) 1985 FK Sarajevo 2 (0) 1985–1986 NK Koper 14 (4) 1986–1987 FK Sarajevo 17 (3) 1987–1988 FC Chur 97 ? (?) 1988–1989 FC Sion 6 (0) 1989–1990 FC Martigny-Sports 31 (8) 1990–1993 FC Chur 97 87 (19) 1993–1996 AC Bellinzona 63 (8) 1996–1997 FC Locarno 32 (3) 1997–1998 AC Bellinzona ? (?) 1998–1999 SC Buochs ? (?) 1999–2000 FC Malcantone Agno ? (?)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1997–1998 AC Bellinzona (grający trener) 1999–2000 FC Malcantone Agno (grający trener) 2000–2004 FC Malcantone Agno 2004–2005 FC Lugano 2005–2008 AC Bellinzona 2008–2011 BSC Young Boys 2011–2012 Samsunspor 2012 FC Sion 2012–2014 SS Lazio 2014–2021 Szwajcaria 2021–2022 Bordeaux 2024– Algieria
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Vladimir Petković (ur. 15 sierpnia 1963 w Sarajewie) – bośniacki piłkarz pochodzenia chorwackiego, grający na pozycji pomocnika, trener piłkarski. Posiada obywatelstwo szwajcarskie, chorwackie i bośniackie.

W 1981 rozpoczął karierę w FK Sarajevo, w którym prawie nie grał. Stamtąd po 3 latach przeniósł się do Rudaru Prijedor, a w 1985 powrócił na krótko do FK Sarajevo, z którym zdobył mistrzostwo Jugosławii. Następnie udał się do słoweńskiego klubu NK Koper, gdzie spędził tylko jeden sezon, po czym po raz drugi powrócił do FK Sarajevo^[1].

Od początku powstania napięć etnicznych w kraju, która później przerodziła się w wojnę, Petković wyjechał do Szwajcarii, gdzie bronił barw klubów FC Chur 97, FC Sion i FC Martigny-Sports. Oprócz występów piłkarskich, pracował jako magazynier w Giubiasco. Tylko po przejściu w 1993 roku do AC Bellinzona przestał pracować dodatkowo. Potem grał w FC Locarno, SC Buochs i FC Malkantore Agno.

Jeszcze będąc piłkarzem AC Bellinzona łączył funkcje trenerskie, a następnie na takich samych warunkach pracował w FC Malkantore Agno, z którym w 2003 roku zdobył mistrzostwo 1. Liga Classic, a rok później zajął 4. miejsce w Swiss Challenge League. W 2004 roku FC Malkantore z powodu problemów finansowych został zmuszony do przyłączenia się do FC Lugano^[2]. Petković został mianowany trenerem zjednoczonego zespołu, który zdobył 8. miejsce w Challenge League. W 2005 roku ponownie stał na czele AC Bellinzona. Pod jego kierownictwem zajął drugie miejsce w Challenge League, ale w meczach play-off o awans do Swiss Super League nie pokonał FC Aarau. W 2008 roku AC Bellinzona dotarła do finału Pucharu Szwajcarii, gdzie przegrała 1-4 z FC Basel. W mistrzostwach po raz kolejny zajął drugie miejsce i stracił ponownie w play-off szansę awansu, tym razem z FC Sankt Gallen. Po tym niepowodzeniu Petković został zwolniony.

W 2008 roku objął prowadzenie BSC Young Boys, podpisując kontrakt na 2,5 roku^[3]. Trener natychmiast zmienił układ graczy na 3-4-3, dzięki czemu klub zajął 2. miejsce w mistrzostwach i dotarł do finału Pucharu Szwajcarii. W następnym sezonie trener po raz drugi z rzędu zdobył drugie miejsce w mistrzostwach. W sezonie 2010/2011 klub był w czołówce, ale po remisie z FC Lucern pod koniec mistrzostw został zwolniony z zajmowanego stanowiska^[4].

Latem 2011 poprowadził turecki klub Samsunspor, ale po niecałych sześciu miesiącach został zwolniony w styczniu 2012 po tym, jak klub spadł do „strefy spadkowej”^[5].

15 maja 2012 został mianowany na tymczasowego trenera FC Sion, który miał doprowadzić do końca mistrzostw^[6]. Klub pozbawiony ligowych 36 punktów w mistrzostwach przez UEFA z powodu naruszenia w meczach Ligi Europy został zmuszony do udziału w meczach przejściowych. Po dwumeczu z FC Aarau osiągnął zwycięstwo i zachował miejsce w Super League.

2 czerwca 2012 został trenerem włoskiego S.S. Lazio^[7]. 26 maja 2013 pod jego kierownictwem zespół zdobył Puchar Włoch. 23 grudnia 2013 podpisał kontrakt z reprezentacją Szwajcarii, na czele której stanął latem 2014 roku po mundialu w Brazylii. 4 stycznia 2014 został zwolniony z Lazio^[8].

W 2023 był jednym z kandydatów do objęcia stanowiska selekcjonera reprezentacji Polski^[9].

Zawodnicze

• mistrz Jugosławii: 1985
• zdobywca Pucharu Jugosławii: 1983

Trenerskie

• mistrz 1. Liga Classic: 2003
• wicemistrz Szwajcarii: 2009, 2010
• finalista Pucharu Szwajcarii: 2008, 2009
• zdobywca Pucharu Włoch: 2013

• V. Petković, [w:] baza Soccerway (trenerzy) [dostęp 2021-01-03] .
• Profil na Soccerpunter (ang.)
• Profil na Footballdatabase (ang.)
• Profil na Footballzz (ang.)
• Profil na Worldfootball (ang.)
• Vladimir Petkovic, [w:] baza Transfermarkt (trenerzy) [dostęp 2020-11-27] .