|
Henryk Zomerski
Henryk Zomerski (ur. 9 grudnia 1942 w Starogardzie Gdańskim[3], zm. 16 kwietnia 2011 w Opolu[1]) – polski muzyk big-beatowy, grający na gitarze basowej i instrumentach klawiszowych oraz flecie. ŻyciorysW 1962 roku był współzałożycielem formacji Niebiesko-Czarni, której członkiem był do 1963 r. Następnie był współzałożycielem zespołu Pięciolinie, który na pocz. 1965 r. został przemianowany na Czerwone Gitary. Występował wówczas pod pseudonimem Janusz Horski i pełnił funkcję kierownika muzycznego. Na przełomie 1965/66 r. opuścił zespół w wyniku problemów ze służbą wojskową - zastąpił go Seweryn Krajewski. Od1966 roku zaczął współpracę z grupą Czerwono-Czarni, w której występował do 1976 roku, W 1970 zagrał na gitarze basowej z grupą Wiatraki i uczestniczył w nagraniu ich jedynego longplaya[4] pt. Wiatraki 1. Był również członkiem zespołu Waganci, podczas ich ostatniej trasy po ZSRR. W latach 80. ściśle współpracował z Januszem Popławskim, występując z nim na scenie, jak również będąc jednym z redaktorów Gitary i Basu. Gościnnie wziął udział w nagraniu dwóch albumów Hagoka Band. W 1999 roku ponownie dołączył do składu Czerwonych Gitar. Jako pierwszy muzyk w Polsce zaprezentował gitarę basową na konkursie młodych talentów, był wtedy członkiem formacji Niebiesko-Czarni. Mieszkał w Opolu. Zmarł po długiej i ciężkiej chorobie. Skomponował m.in. piosenki: Czy krasnoludki są na świecie, Hipopotam, Mężczyzna nigdy nie płacze, Trochę dobrze, trochę źle, Pieskie życie. Z Czerwono-Czarnymi nagrał m.in. płytę z Mszą beatową. Przypisy
BibliografiaLinki zewnętrzne
|
||||||||||||||||||||||
