Pięciolinie
Pięciolinie (również jako Pięciolinnie) – polski zespół bigbitowy założony w 1963 w Gdańsku. Istniał do 1965, kiedy członkowie zespołu powołali Czerwone Gitary. Działalność grupyZespół został założony w 1963 przy Klubie Przyjaciół Piosenki Klubu Studentów Wybrzeża Żak w Gdańsku, z inicjatywy gitarzysty basowego Henryka Zomerskiego. W pierwszy skład bigbeatowej grupy weszło: dwóch wokalistów (Bernard Dornowski i Marek Szczepkowski), dwóch gitarzystów (Tadeusz Mróz i Andrzej Jasiński), pianista Daniel Danielowski, basista Henryk Zomerski oraz perkusista Jerzy Kowalski[1]. Wkrótce ze składu odeszli Kowalski i Jasiński, nowym perkusistą został Jerzy Skrzypczyk, a trzecim wokalistą – Seweryn Krajewski[1]. Muzycy w tym składzie zadebiutowali jako zespół w listopadzie 1963 roku. Szybko zdobyli popularność na Wybrzeżu[1]. Uchodzili za jeden z najpopularniejszych (obok grupy Tony) zespołów muzycznych Trójmiasta[1]. Grali covery piosenek grupy The Beatles oraz autorskie kompozycje, m.in. „Nad morzem”, „Licz do stu”, „Taka jak ty” i „Chciałbym być przy tobie”[2]. 25 marca 1964 prezentowali się w Gdańsku na imprezie estradowej Studencka Piosenka Miesiąca, zapowiadani jako „zespół specjalizujący się w nowoczesnej, młodzieżowej muzyce rozrywkowej, muzyce modnej zresztą, muzyce surfowej”. Zawarli z Estradą umowę na cykl koncertów objazdowych, co stawiało w trudnej sytuacji uczących się w różnego typu szkołach muzyków: Bernarda Dornowskiego, Henryka Zomerskiego, Jerzego Skrzypczyka, Seweryna Krajewskiego, którzy nie mogli całkowicie opuścić szkoły[3]. Wymagania Estrady trudne były do przyjęcia również ze względu na dużą liczbę występów w tygodniu, co groziło całkowitym wyeksploatowaniem sprzętu, gdyż nie przewidywał czasu niezbędnego na przeglądy i naprawy[3]. Z tego względu Kossela, Klenczon, Dornowski i Zomerski (którzy równolegle tworzyli utajony zespół „Grupa X”) postanowili odejść z Pięciolinii, do czego doszło po balu sylwestrowym w Stoczni Gdańskiej w nocy z 1964 na 1965[4]. 3 stycznia 1965 Jerzy Kossela spotkał się z muzykami „Grupy X”, a także z Franciszkiem Walickim, Adamem Dudzińskim (kierownikiem Klubu Stoczni Gdańskiej „Ster”) oraz Sewerynem Krajewskim i Jerzym Skrzypczykiem[4]. Na spotkaniu przedstawił koncepcję nowego zespołu – chciał przekształcić go w grupę zdolną do występów na scenie, zaproponował też nadanie jej bardziej przystępnej, barwniejszej nazwy – padły dwie propozycje: „Czerwone Gitary” (zaproponował ją Walicki) i „Maskotki” (zaproponował ją Kossela), a w głosowaniu zwyciężyła propozycja Walickiego[4]. Dyskografiaźródło:[5] Albumy
Nagrania radiowe
Molly-O [Poganiacze bydła] – instrumentalny;
Bociany [Gdy odlatują bociany] – instrumentalny;
I Saw Her Standing There – wokal B. Dornowski;
Szkolne wspomnienia [Letnie wspomnienia] – wokal Zespół;
Kiedy jestem sam – wokal B. Dornowski (remix J.Kossela); Przypisy
Bibliografia
|