Bernard Dornowski

Bernard Dornowski
	; Bernard Dornowski podczas koncertu w Radiu Gdańsk (2022)
Data i miejsce urodzenia	15 grudnia 1943 ; Gdynia
Instrumenty	gitara, bas
Zawód	muzyk
Aktywność	1962–1999, od 2010
	Zespoły
	Niebiesko-Czarni (1962–1964); Pięciolinie (1963–1965); Czerwone Gitary (1965–1999); Bernard Dornowski ex Czerwone Gitary (od 2010)
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Bernard Dornowski (ur. 15 grudnia 1943^[1] w Gdyni) – polski muzyk, gitarzysta, basista i wokalista.

Życiorys

W 1962 został członkiem grupy Niebiesko-Czarni, w 1964 odszedł z grupy i współzałożył zespół Pięciolinie^[2]. 3 stycznia 1965 wspólnie z Krzysztofem Klenczonem, Jerzym Kosselą, Henrykiem Zomerskim i Jerzym Skrzypczykiem powołali do życia zespół Czerwone Gitary^[3]^[4]. W zespole pełnił funkcję gitarzysty i wokalisty (w latach 1965–1969 oraz 1974–1979) oraz wokalisty i gitarzysty basowego (1969–1974 i 1991–1999). W 1999 ze względów zdrowotnych zaprzestał koncertowania z Czerwonymi Gitarami.

Od 2010 jest liderem zespołu Bernard Dornowski ex Czerwone Gitary, w którym wykonuje utwory Czerwonych Gitar.

Żonaty z Heleną Kras^[5].

Odznaczenia

Medal Marszałka Województwa Pomorskiego „De nihilo nihil”^[4]
Medal Prezydenta Miasta Gdyni „Civitas e Mari”^[4]

Nagrody

2011 – Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury – za całokształt pracy artystycznej na rzecz Polski i Gdańska oraz z okazji jubileuszu 50-lecia sceny muzycznej „Non - Stop”^[6]
2015 – Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury – z okazji jubileuszu 50-lecia zespołu Czerwone Gitary^[6]

Przypisy

↑ Leszek Gnoiński, Jan Skaradziński: Encyklopedia Polskiego Rocka. Warszawa: Świat Książki, 1997, s. 103. ISBN 83-7129-570-7.
↑ Jerzy KosselaJ.K. Bernard Dornowski Jerzy KosselaJ.K., SewerynS. Krajewski SewerynS., JerzyJ. Skrzypczyk JerzyJ., „Czerwone Gitary” to właśnie my, TadeuszT. Sosnowski (oprac.), Polska Oficyna Wydawnicza „BGW”, 1992, s. 59, ISBN 83-7066-456-3 .
↑ DariuszD. Szreter DariuszD., Bernard Dornowski: Autobus Czerwonych Gitar jeździ już beze mnie [ROZMOWA] [online], Dziennik Bałtycki, 5 marca 2015 [dostęp 2024-12-19] .
↑ ^a ^b ^c Bernard Dornowski ex Czerwone Gitary [online], Oficjalny serwis internetowy miasta Gdynia [dostęp 2024-12-19] .
↑ Jerzy KosselaJ.K. Bernard Dornowski Jerzy KosselaJ.K., SewerynS. Krajewski SewerynS., JerzyJ. Skrzypczyk JerzyJ., „Czerwone Gitary” to właśnie my, TadeuszT. Sosnowski (oprac.), Polska Oficyna Wydawnicza „BGW”, 1992, s. 74–77, ISBN 83-7066-456-3 .
↑ ^a ^b Laureaci Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury [online], Gdańsk - oficjalny portal miasta [dostęp 2024-12-19] .

Linki zewnętrzne

[EPR-1] Leszek Gnoiński, Jan Skaradziński: Encyklopedia Polskiego Rocka. Warszawa: Świat Książki, 1997, s. 103. ISBN 83-7129-570-7.

[2] Jerzy KosselaJ.K. Bernard Dornowski Jerzy KosselaJ.K., SewerynS. Krajewski SewerynS., JerzyJ. Skrzypczyk JerzyJ., „Czerwone Gitary” to właśnie my, TadeuszT. Sosnowski (oprac.), Polska Oficyna Wydawnicza „BGW”, 1992, s. 59, ISBN 83-7066-456-3 .

[3] DariuszD. Szreter DariuszD., Bernard Dornowski: Autobus Czerwonych Gitar jeździ już beze mnie [ROZMOWA] [online], Dziennik Bałtycki, 5 marca 2015 [dostęp 2024-12-19] .

[:0-4] Bernard Dornowski ex Czerwone Gitary [online], Oficjalny serwis internetowy miasta Gdynia [dostęp 2024-12-19] .

[5] Jerzy KosselaJ.K. Bernard Dornowski Jerzy KosselaJ.K., SewerynS. Krajewski SewerynS., JerzyJ. Skrzypczyk JerzyJ., „Czerwone Gitary” to właśnie my, TadeuszT. Sosnowski (oprac.), Polska Oficyna Wydawnicza „BGW”, 1992, s. 74–77, ISBN 83-7066-456-3 .

[:1-6] Laureaci Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury [online], Gdańsk - oficjalny portal miasta [dostęp 2024-12-19] .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]