Był uczniem Liceum Muzycznego w Gdańsku w klasie fortepianu i perkusji. W latach 1964–1965 występował w zespole Pięciolinie, który został przekształcony w Czerwone Gitary (był w jego pierwszym składzie)[5]. Brał udział we wszystkich nagraniach płytowych i wszystkich koncertach Czerwonych Gitar, skomponował też piosenki zespołu: „Jeśli tego chcesz”, „Uwierz mi Lili”, „Najpiękniejsze są polskie dziewczyny”, „Gdy ktoś kogoś pokocha” i „Słońce za uśmiech”. Jest współautorem książek biograficznych grupy: Czerwone Gitary to właśnie my! (1992; z B. Dornowskim, J. Kosselą, S. Krajewskim) oraz Czerwone Gitary to właśnie my! Część 2 (1993; z B. Dornowskim i S. Krajewskim). Podczas pobytu w Stanach Zjednoczonych dorabiał, pracując jako demonstrator naczyń kuchennych[6].
W 1997 został liderem Czerwonych Gitar. Na albumie zespołu pt. ...jeszcze gra muzyka (1999) znajduje się 10 jego kompozycji: „... jeszcze gra muzyka”, „Już nie jestem tym chłopcem”, „Byle dziś, byle z nią”, „Jest taki kraj na łąkach snów”, „Zawsze w tle”, „Tańczyła jedno lato”, „Epitafium dla Krzyśka”, „Wymarzona miłość”, „Kochaj i trać” oraz „Zanim powiesz do widzenia”. Na płycie grupy pt. Jeszcze raz (2015) znajdują się jego trzy kompozycje: „Tak jak wtedy”, „Te dwie chwile” i „Raz lepiej, raz gorzej”[7].
Jerzy Skrzypczyk wśród odznaczonych Złotym Krzyżem Zasługi (styczeń 2014)[8]
Od 1969 żonaty z Marią, z którą ma syna Marka (ur. 1970)[9] i córkę Annę (ur. 1976). Ma czterech wnuków i dwie prawnuczki.
2010 – Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury z okazji jubileuszu 50-lecia Czerwonych Gitar[12]
2015 – Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury z okazji 50-lecia narodzin polskiego rock'n'rolla[12]
Uwagi
↑W czasach początku zespołu razem z Sewerynem Krajewskim występował pod pseudonimami, ponieważ ujawnienie faktu ich występów w tzw. zespole "big-bitowym", było w owym czasie równoznaczne ze skreśleniem obu z listy uczniów szkoły muzycznej.
↑Jerzy KosselaJ.K.Bernard DornowskiJerzy KosselaJ.K., SewerynS.KrajewskiSewerynS., JerzyJ.SkrzypczykJerzyJ., „Czerwone Gitary” to właśnie my, TadeuszT.Sosnowski (oprac.), Polska Oficyna Wydawnicza „BGW”, 1992, s. 59, ISBN 83-7066-456-3.
↑Jerzy KosselaJ.K.Bernard DornowskiJerzy KosselaJ.K., SewerynS.KrajewskiSewerynS., JerzyJ.SkrzypczykJerzyJ., „Czerwone Gitary” to właśnie my, TadeuszT.Sosnowski (oprac.), Polska Oficyna Wydawnicza „BGW”, 1992, s. 69, ISBN 83-7066-456-3.
↑Jerzy KosselaJ.K.Bernard DornowskiJerzy KosselaJ.K., SewerynS.KrajewskiSewerynS., JerzyJ.SkrzypczykJerzyJ., „Czerwone Gitary” to właśnie my, TadeuszT.Sosnowski (oprac.), Polska Oficyna Wydawnicza „BGW”, 1992, s. 80–81, ISBN 83-7066-456-3.
↑M.P. z 2013 r. poz. 500 „za zasługi w działalności na rzecz rozwoju kultury, za osiągnięcia artystyczne”.
