Hokejowa Liga MistrzówHokejowa Liga Mistrzów (oficjalny skrót CHL, od ang. Champions Hockey League) – międzynarodowe, klubowe rozgrywki hokeja na lodzie, utworzone z inicjatywy Międzynarodowej Federacji Hokeja na Lodzie (IIHF). Historia20 kwietnia 2007 IIHF podjęła decyzję o zlikwidowaniu z końcem sezonu 2007/2008 rozgrywek Pucharu Mistrzów IIHF i wprowadzeniu w ich miejsce zupełnie nowej rywalizacji pucharowej dla czołowych europejskich klubów hokejowych, począwszy od sezonu 2008/2009. 13 stycznia 2008 - podczas kongresu tej organizacji w Petersburgu - oficjalnie powołano do życia hokejową Ligę Mistrzów. Dotychczasowi triumfatorzy
System pierwszych rozgrywekW pierwszych rozgrywanych uczestniczyło 12 drużyn było podzielonych na 4 trzyzespołowe grupy, w których kluby grały systemem każdy z każdym mecz i rewanż. Do półfinałów awansowali zwycięzcy grup. Półfinały i finał rozegrano systemem pucharowym mecz i rewanż. Gospodarzem drugiego meczu była drużyna mająca lepszy bilans punktowy w grupie. Docelowo udział w rozgrywkach miały brać drużyny ze wszystkich europejskich federacji hokejowych zrzeszonych w IIHF.
Edycja 2008/2009Przed rozpoczęciem premierowej edycji został rozegrany turniej kwalifikacyjny, który odbył się od 12 do 14 września 2008 w Arena Nürnberger Versicherung w Norymberdze. Zwycięzca awansował do fazy grupowej turnieju. Sportowe zmagania jej premierowej edycji zostały zainaugurowane 8 października 2008 meczami pierwszej kolejki, a zakończone - przeprowadzonym w dniach 21-28 stycznia 2009 - finałem. W głównej fazie rozgrywek uczestniczyło 12 drużyn z 7 państw. W finale rozgrywanym formułą dwumeczu spotkały się drużyny: ZSC Lions oraz Mietałłurg Magnitogorsk. Zwycięzcą została drużyna ze Szwajcarii, która zwyciężyła 7:2 (w danych spotkania 2:2 i 5:0). Najskuteczniejszym zawodnikiem turnieju został Kanadyjczyk Jean-Guy Trudel, zaś królem strzelców Szwajcar Adrian Wichser. MVP turnieju został Fin Ari Sulander (wszyscy ZSC Lions).
Niedoszła edycja 2009/2010Z państw, mogących wystawić po 1 przedstawicielu do CHL desygnowany będzie mistrz kraju, natomiast federacje posiadające 2 miejsca obsadzą je mistrzem kraju oraz zwycięzcą rywalizacji w sezonie zasadniczym (przed rozpoczęciem fazy play off). Jeżeli będzie to ta sama drużyna - w CHL grać będzie wicelider tabeli po sezonie zasadniczym. Od sezonu 2009/2010 do rozgrywek hokejowej Ligi Mistrzów miały zostać dopuszczone 24 zespoły, jednak decyzje o przydziale miejsc poszczególnym federacjom zapadnią w drugiej połowie 2008 (spore szanse na znalezienie się w tym gronie miał posiadać triumfator polskiej Ekstraligi). Na sezon 2009/2010 początkowo planowano rozszerzenie rozgrywek do drużyn z 22 krajów, z których te najsłabsze miały rywalizować w dwustopniowych kwalifikacjach. Z powodu rezygnacji sponsorów i problemów ze znalezieniem nowych IIHF odwołała jednak rozgrywki, ale obiecała ich powrót w sezonie 2010/2011. Jednak w 9 marca 2010 roku Międzynarodowa Federacja Hokeja na Lodzie (IIHF) poinformowała, że ostatecznie rezygnuje z zabiegów na rzecz reaktywacji Hokejowej Ligi Mistrzów[2]. W kolejnych sezonach mimo obowiązywania umowy z powodu problemów finansowych nie udało się przeprowadzić rozgrywek ELM. Z zaproponowanych projektów żaden nie został zaakceptowany przez IIHF, związki krajowe i władze lig. Decyzję IIHF o zawieszeniu rozgrywek w sezonie 2009/10 zaskarżył w sądzie szwajcarski klub SC Bern, który twierdzi, iż z powodu odwołania rozgrywek w ubiegłym sezonie stracił 1,2 mln franków szwajcarskich żądając zadośćuczynienia za poniesienie straty finansowe. Decyzję w trej sprawie podejmie Sportowy Sąd Arbitrażowy[3]. Nieudana reaktywacja o Puchar PrezydentaW 2011 postanowiono o stworzeniu turnieju pod nazwą Puchar Prezydenta, który miał stanowić niejako kontynuację rozgrywek w innym formacie. Turniej miał na celu wyłonienie najlepszej drużyny klubowej spośród triumfatorów najsilniejszych lig narodowych. Impreza miała mieć identyczny format, jak rozgrywany w latach 2005–2008 Puchar Mistrzów IIHF. Turniej zaplanowano w terminie 5-8 stycznia 2012 w Petersburgu (Rosja) i miało w nim wziąć udział sześć drużyn, aktualnych mistrzów najmocniejszych lig europejskich: niemiecki Eisbären Berlin (DEL), szwedzki Färjestads BK (Elitserien), szwajcarski HC Davos (National League A), fiński HIFK (SM-liiga), HC Oceláři Trzyniec (Tipsport Extraliga) i rosyjski Saławat Jułajew Ufa (KHL)[4]. Pula nagród finansowych miała wynieść 1 mln franków szwajcarskich (ok. 3,24 mln złotych), z czego zwycięzca otrzymał 400 tysięcy. Edycja 2014/2015W 2013 podjęto decyzję o przywróceniu rozgrywek HLM w sezonie 2014/2015. Rozgrywki odbyły się od 21 sierpnia 2014 do 3 lutego 2015. Początkowo planowano, ze weźmie w niej udział 40 zespołów z najmocniejszych lig europejskich, jednak z wyłączeniem rozgrywek KHL[5]. W lutym 2014 podano kolejne szczegóły rozgrywek, zaprezentowano logo oraz zaanonsowano wstępnie uczestników[6]. Ostatecznie do turnieju włączono kolejne cztery drużyny, w tym 6 drużyn dostało tzw. dziką kartę[7]. Rozgrywki rozpoczęły się od fazy grupowej w której 44 zespoły (z 12 państw) podzielone zostały do 11 grup. Zwycięzcy grup oraz pięć drużyn z drugich miejsc z najlepszym bilansem punktowym awansowało do fazy pucharowej. Faza pucharowa składała się z czterech rund. Trzy z nich rozgrywane były w formuje mecz-rewanż, zaś finał rozgrywany jest na lodowisku drużyn, która zdobyła najwięcej punktów w czasie całych rozgrywek. Rozgrywki wygrała szwedzka drużyna Lulea, która pokonała na własnym lodowisku w finale zespół Frölunda z tego samego kraju[8]. Królem strzelców został Szwed Andreas Johnsson, zaś najskuteczniejszym zawodnikiem Mathis Olimb (obaj z Frölundy). Ponadto Norweg został wybrany najbardziej wartościowym zawodnikiem rozgrywek[9].
Edycja 2015/2016Rozgrywki odbyły się od 20 sierpnia 2015 do 9 lutego 2016. Uczestniczyło w nich o 8 zespołów więcej niż w poprzedniej edycji. Łącznie wystartowało 48 zespołów z 12 państw (w tym po raz pierwszy z Białorusi. Zmieniono format rozgrywek. Najpierw przeprowadzono fazę grupową w której wszystkie zespoły zostały przydzielone do trzy drużynowych grup (16 grup). Dwie najlepsze drużyny z każdej z grup awansowały do fazy pucharowej. Druga część rozgrywek składała się z pięciu rund. Pierwsze cztery z nich rozgrywane były w formuje mecz-rewanż, zaś finał rozgrywany jest na lodowisku drużyn, która zdobyła najwięcej punktów w czasie całych rozgrywek. Rozgrywki wygrała szwedzka drużyna Frölunda HC, która pokonała w hali Oulun Energia Areena zespół Oulun Kärpät[10]. Najskuteczniejszym zawodnikiem oraz najbardziej wartościowym zawodnikiem rozgrywek został Amerykanin Ryan Lasch (Frölunda). Najwięcej bramek (7) zdobyli: Fin Toni Koivisto (Lukko), Kanadyjczyk Spencer Abbott (Frölunda) i Szwajcar Andres Ambühl (HC Davos).
Edycja 2016/2017Rozgrywki odbyły się od 16 sierpnia 2016 do 7 lutego 2017. Uczestniczyło w nich podobnie jak w poprzednim sezonie 48 zespołów z rekordowej ilości państw - 13 (w tym po raz pierwszy z Polski. Format rozgrywek pozostał bez zmian i składał się najpierw z fazy grupowej (16 grup po 3 zespoły), a następnie dwie najlepsze drużyny z każdej z grup awansowały do fazy pucharowej. Druga część rozgrywek składała się z pięciu rund. Pierwsze cztery z nich rozgrywane były w formuje mecz-rewanż, zaś finał rozgrywany jest na lodowisku drużyn, która zdobyła najwięcej punktów w czasie całych rozgrywek. Tytuł obroniła Frölunda HC, która pokonała w hali Frolundaborgs Isstadion pokonała zespół Sparty Praga.
Dalsze edycjeOd sezonu 2017/2018 w rozgrywkach mają decydować jedyny aspekty sportowe (zlikwidowanie podziału na licencje A, B, C), bez uzyskania dzikich kart. Przypisy
Linki zewnętrzne |