Inspektor Północnej Grupy Szwadronów KOP

Inspektor Północnej Grupy Szwadronów KOP – stanowisko służbowe w dowództwie Korpusu Ochrony Pogranicza.

Inspektor Północnej Grupy Szwadronów KOP został powołany rozkazem L.dz. 3349/Tj./Og.Org. z 9 grudnia 1929 w celu zunifikowania systemu organizacyjno-szkoleniowego oddziałów kawalerii Korpusu Ochrony Pogranicza i wojska, a tym samym przygotowania ich do realizacji zadań przewidzianych na wypadek „R” - wojny z ZSRR^[1]. 23 grudnia 1929 na stanowisko inspektora został wyznaczony major Adam Radomyski, dotychczasowy zastępca dowódcy 15 pułku Ułanów Poznańskich^[2].

Inspektorowi podporządkowano, wyłącznie pod względem wyszkolenia, dwanaście z dwudziestu istniejących szwadronów kawalerii, a mianowicie:

• szwadron kawalerii KOP „Budsław”,
• szwadron kawalerii KOP „Iwieniec”,
• szwadron kawalerii KOP „Łużki”,
• szwadron kawalerii KOP „Podświle”,
• szwadron kawalerii KOP „Krasne”,
• szwadron kawalerii KOP „Stołpce”,
• szwadron kawalerii KOP „Kleck”,
• szwadron kawalerii KOP „Hancewicze”,
• szwadron kawalerii KOP „Bystrzyce”,
• szwadron kawalerii KOP „Druja”,
• szwadron kawalerii KOP „Olkieniki”,
• szwadron kawalerii KOP „Nowe Święciany”^[1].

W 1932 powołano Inspektora Środkowej Grupy Szwadronów KOP i dokonano zmian w dotychczasowym podziale szwadronów pomiędzy inspektorami grup szwadronów KOP (północnej i południowej). Od tego Inspektorowi Północnej Grupy Szwadronów KOP podlegały, pod względem wyszkolenia:

• szwadron kawalerii KOP „Budsław”,
• szwadron kawalerii KOP „Łużki”,
• szwadron kawalerii KOP „Podświle”,
• szwadron kawalerii KOP „Krasne”,
• szwadron kawalerii KOP „Druja”,
• szwadron kawalerii KOP „Olkieniki”,
• szwadron kawalerii KOP „Nowe Święciany”^[3].

11 kwietnia 1933 podpułkownik Adam Radomyski został przeniesiony z KOP na stanowisko rejonowego inspektora koni w Gródku Jagiellońskim, a jego miejsce zajął podpułkownik Bohdan Stachlewski, dotychczasowy Inspektor Południowej Grupy Szwadronów KOP^[4].

31 sierpnia 1935 podpułkownik Bohdan Stachlewski otrzymał przeniesienie do Komendy Straży Granicznej w Warszawie na stanowisko II zastępcy komendanta^[5].

W 1938 podpułkownika Władysława Mączewskiego na stanowisku inspektora zastąpił podpułkownik Feliks Kopeć.

Skład osobowy Inspektora Północnej Grupy Szwadronów KOP był jednostką funkcjonującą wyłącznie w czasie pokoju. Podczas mobilizacji był likwidowany^[6].

23 marca 1939 „Druja”, „Łużki”, „Podświle”, „Budsław” zostały zmobilizowane, a trzy dni później przetransportowane w rejon Wielunia i włączone w skład ćwiczebnego pułku kawalerii KOP. Dowódcą pułku został podpułkownik Feliks Kopeć^[7][8].

W skład ćwiczebnego pułku kawalerii KOP nie został wcielony Szwadron Kawalerii KOP „Olkieniki”, ponieważ był jednostką mobilizującą szwadron kawalerii dywizyjnej nr 44 dla 33 Dywizji Piechoty^[9]. W czerwcu 1939 zdecydowano, że Szwadron Kawalerii KOP „Nowe Święciany” będzie mobilizował szwadron kawalerii dywizyjnej dla 35 Dywizji Piechoty^[10].

 Osobny artykuł: Szwadrony kawalerii dywizyjnej we wrześniu 1939.

Na granicy z ZSRR pozostał Szwadron Kawalerii KOP „Krasne”.

• Dzienniki Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych.
• Jerzy Prochwicz. Korpus Ochrony Pogranicza w przededniu wojny. Cz. I. Powstanie i przemiany organizacyjne KOP do 1939 r.. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 3 (149), s. 148-160, 1994. Warszawa: Wydawnictwo Czasopisma Wojskowe. ISSN 0043-7182. 
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Najlepsza broń. Plan mobilizacyjny „W” i jego ewolucja. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Adiutor”, 2010. ISBN 978-83-86100-83-5.
• Jan Wróblewski: Armia „Łódź” 1939. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.