Józef Słonecki

Józef Słonecki

Pełne imię i nazwisko	Józef Emil Słonecki
Data i miejsce urodzenia	11 sierpnia 1899 Lwów
Data i miejsce śmierci	1 października 1970 Bytom
Wzrost	167 cm
Pozycja	prawoskrzydłowy
Kariera juniorska
Lata Klub 1914–1918 Pogoń Lwów
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1918 Torino FC 1921–1925 Pogoń Lwów 31 (7) 1925–1926 Edera Triest 1926–1929 Pogoń Lwów 41 (3)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1923–1925  Polska 6 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1931–1932 Unia Lublin 1939–1941 Spartak Lwów 1945–1948 RKU Sosnowiec 1949 Sparta Gliwice 1950–1951 Polonia Bytom Ogniwo Cieszyn Polonia Bytom (młodzież)
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Józef Emil Słonecki (ur. 11 sierpnia 1899 we Lwowie, zm. 1 października 1970 w Bytomiu) – polski piłkarz, napastnik, lewoskrzydłowy^[1].

Sukcesy odnosił w Pogoni Lwów, której był długoletnim piłkarzem. W barwach tego klubu w 1922, 1923 i 1925 zostawał mistrzem Polski^[2]. W reprezentacji Polski debiutował 23 września 1923 w meczu z Finlandią, ostatni raz zagrał dwa lata później. Łącznie rozegrał sześć spotkań^[3][4].

Namówiony przez trenera Pogoni, Austriaka Karla Fischera, w połowie lat 20. wyjechał do włoskiego Triestu, gdzie został (wspólnie z kolegą klubowym Emilem Goerlitzem) pierwszym polskim piłkarzem zawodowym.

Po zakończeniu II wojny światowej był trenerem w Polonii Bytom, spadkobierczyni lwowskiej Pogoni^[1]. W 1963, wskutek nieszczęśliwego wypadku podczas treningu, stracił lewą nogę^[1]. Miał żonę, zmarłą w 1966^[1].

Pochowany na cmentarzu Mater Dolorosa w Bytomiu.

• Andrzej Gowarzewski: Mistrzostwa Polski. Ludzie (1918-1939). 100 lat prawdziwej historii (1), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017