Jadwiga Stańczakowa

Jadwiga Stańczakowa (ur. 27 września 1919 w Warszawie, zm. 29 maja 1996 tamże) – polska niewidoma prozaiczka i poetka.

Była córką Adolfa Strancmana (1880–1976)^[1]. Studiowała na Wydziale Finansowo-Ekonomicznym Akademii Nauk Politycznych w Warszawie^[2][3]. Wyszła za kolegę ze studiów Zdzisława Stańczaka, który pomógł jej i jej rodzicom wydostać się z getta warszawskiego^[4]. Debiutowała jako poetka na łamach tygodnika „Nowa Kultura”. Otrzymała Nagrodę im. Jerzego Szczygła.

Przyjaźniła się z Mironem Białoszewskim, który w latach 80. XX wieku pomieszkiwał w jej mieszkaniu na ulicy Hożej^[4]. Opowiada o tym film Parę osób, mały czas (2005) w reżyserii Andrzeja Barańskiego. Jej rolę grała Krystyna Janda, zaś w roli Białoszewskiego wystąpił Andrzej Hudziak.

Jej córką jest Anna Sobolewska, eseistka, krytyczka i historyczka literatury, a wnuczką Justyna Sobolewska^[5].

• Boicie się czarnego ptaka?
• Depresje i wróżby
• Dziennik we dwoje
• Japońska wiśnia. Haiku dla Michi Tsukada
• Kabaret Kizi-Mizi
• Magia niewidzenia
• Na żywo
• Niewidoma
• Refugium
• Ślepak
• Wiersze dla mojej córki
• Ziemia – kosmos

• Lesław Bartelski: Polscy pisarze współcześni, 1939-1991: Leksykon. Wydawnictwo Naukowe PWN. ISBN 83-01-11593-9. Brak numerów stron w książce
• Joanna Zawadzka, Stańczakowa Jadwiga, 1919–1996, poetka, autorka prozy autobiograficznej, w: Współcześni polscy pisarze i badacze literatury. Słownik biobibliograficzny, tom VII: R–Sta (pod redakcją Jadwigi Czachowskiej i Alicji Szałagan), Warszawa 2001, s. 439–440