Jerzy Chodorowski (ur. 10 września 1920 w Krakowie, zm. 23 września 2011^[1] we Wrocławiu) – polski doktor praw, docent w Instytucie Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Wrocławskiego, autor wielu publikacji z dziedziny prawa i ekonomii.

W 1938 zdał egzamin dojrzałości w Państwowym Gimnazjum im. ks. Piotra Skargi w Rohatynie i rozpoczął we Lwowie studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza, które ukończył w 1944. Od 1938 filister PK!A Cresovia Leopoliensis. W czasie okupacji działał w wydziale propagandy AK okręgu lwowskiego, był laborantem w Instytucie Badań nad Tyfusem Plamistym i Wirusami prof. Rudolfa Weigla, aż do 1959 współpracownik doktora Henryka Mosinga w lwowskim Instytucie Sanitarno-Bakteriologicznym. W grudniu 1959 w ramach repatriacji wyjechał ze Lwowa do Wrocławia w ostatnim transporcie Polaków. 20 marca 1960 zwrócił się z prośbą o przyjęcie do pracy na Wydziale Prawa Uniwersytetu Wrocławskiego. 22 marca 1960 dr Tomasz Afeltowicz wystąpił z pismem o przyznanie Chodorowskiemu stanowiska bibliotekarza w Katedrze Ekonomii Politycznej w związku z wcześniejszym zwolnieniem etatu. Reaktywator i opiekun korporacji akademickiej Cresovia Leopoliensis. 1 marca 1966 został mianowany adiunktem w Katedrze Historii Państwa i Prawa Polskiego, a 1 października 1969 w Instytucie Historii Państwa i Prawa Uniwersytetu Wrocławskiego. 1 października 1973 został przeniesiony na stanowisko adiunkta w Instytucie Ekonomii Politycznej UWr. 25 listopada 1974 zatwierdzono Jerzemu Chodorowskiemu stopień doktora habilitowanego z ekonomii na podstawie pracy Niemiecka doktryna gospodarki wielkiego obszaru Grossraumwirtschaft 1800–1945^[2][3]. Na emeryturę przeszedł 1 października 1990, został pochowany na Cmentarzu Osobowickim.

• Postulaty operacyjności i operatywności definicji pojęć ekonomicznych, „Acta Universitatis Wratislaviensis” nr 63, „Prawo” t. 18, 1967, s. 167–178.
• Spory w łonie Europejskich Wspólnot Gospodarczych przed ich Trybunałem Sprawiedliwości' (1954–1965), „Przegląd Zachodni” 1967, R. 23, nr 6, s. 255–291.
• Kto był twórcą nauki ekonomii?, „Acta Universitatis Wratislaviensis” nr 485, „Przegląd Prawa i Administracji”, t. 13, 1980, s. 185–203.
• Wybór tekstów źródłowych z dziejów sądownictwa polskiego do 1795 roku, Wrocław 1980.
• Osoba ludzka w doktrynie i praktyce europejskich wspólnot gospodarczych, Poznań 1990 (Prace Instytutu Zachodniego nr 55).
• Czy zmierzch państwa narodowego? Poznań 1996, Seria Nowy Porządek Świata.
• Roman Rybarski (1887–1942). Z historii polskiej myśli ekonomicznej i prawnoustrojowej pierwszej połowy XX wieku, Wrocław 1997 (Acta Universitatis Wratislaviensis, nr 1854, Prawo, nr 250).
• Richard Coudenhove-Kalergi i jego doktryna zjednoczenia Europy, Poznań 1999.
• Przynęty i pułapki w europejskich traktatach integracyjnych, Rzeszów 2001 (Biblioteka Dextry, t. 3).
• Adam Smith (1723–1790), Życie i dzieło autora „Badań nad naturą i przyczynami bogactwa narodów”, Wrocław 2002 (Acta Universitatis Wratislaviensis, nr 2418).
• Kto kogo prowadzi? Poznań 2003
• Rodowód ideowy Unii Europejskiej, Krzeszowice 2005