W wieku ośmiu lat przeprowadził się z rodzicami z Gdańska do Warszawy, gdzie skończył liceum ekonomiczne, a następnie próbował dostać się na warszawską Akademię Sztuk Pięknych oraz na psychologię. W latach 70. wyjeżdżał w celach zarobkowych za granicę – pracował jako obsługa hotelu w Berlinie Zachodnim oraz jako sorter w fabryce tulipanów i sprzątacz w pensjonacie w Holandii[5]. W młodości należał do grupy mazowieckich hippisów[potrzebny przypis].
Dziennikarstwo i organizatorstwo
Jurek Owsiak (2010)Jurek Owsiak wśród uczestników Przystanku Woodstock w 2011
Dzięki znajomości z Wojciechem Waglewskim zaistniał w środowisku muzycznym. Z założonym przez siebie Towarzystwem Przyjaciół Chińskich Ręczników od 1988 pojawiał się na koncertach Voo Voo oraz zaczął prowadzić w Rozgłośni Harcerskiej autorską audycję[6]. Współpracował też z tygodnikiem „Na Przełaj”. Pod koniec lat 80. i w latach 90. zajmował się organizacją imprez rockowych. Zorganizował serię koncertów-maratonów muzycznych, których wspólną cechą była jego charakterystyczna „jąkająca się” konferansjerka oraz udział czołówki polskich zespołów punkowych owych czasów. Zorganizował koncerty: „Letnia zadyma w środku zimy” (1989, 1991), „Zadyma na Torwarze” (1989), „50 Rock’n’rolli na I Maja” (1992) i „Warsaw – Berlin 2 Step” (1993). Równocześnie, w latach 1991 i 1992 razem z Walterem Chełstowskim kierował Festiwalem w Jarocinie.
Po zakończeniu współpracy z Rozgłośnią Harcerską w 1991 zaczął współtworzyć copiątkową audycję radiowej TrójkiBrum[6], której nazwę w 1994 zmienił na Się kręci[6]. W 1991 Maciej Domański, ówczesny dyrektor programowy TVP2, zaproponował mu stworzenie własnego programu telewizyjnego[6]. Od grudnia 1991 zaczął przygotowywać dla Dwójki program Róbta, co chceta, czyli rockandrollowa jazda bez trzymanki[7]. Program zszedł z anteny po 128 odcinkach[8]. Latem 1994 zaczął prowadzić kolejny autorski program Dziura w koszu, dzięki któremu promował aktywność sportową wśród młodzieży[9]. W 1996 zaczął prowadzić coniedzielny program podróżniczy Kręcioła[10]. W telewizji publicznej prowadził też coroczne Finały WOŚP oraz program Bezpieczne wakacje.
Jest współautorem wydanej w 1999 książki Orkiestra Klubu Pomocnych Serc, czyli monolog – wodospad Owsiaka, w której zawarty jest wywiad-rzeka prowadzony przez Bartłomieja Dobroczyńskiego[13]. Także od 1999 prowadził audycję Programu I Polskiego RadiaKręcioła oraz spotkania ze słuchaczami w sobotnie przedpołudnia na antenie RMF FM.
Po odejściu z TVP w 2007 stworzył młodzieżowy kanał O.TV (Owsiak.TV), który od 6 października 2007 był dostępny na platformie cyfrowej „n”[14], a od października 2009 jako pasmo wieczorne ZigZap, kanału dostępnego na platformie Canal+[15]. Także w 2007 powrócił do radia, a 4 lutego na antenie radia Wawa po raz pierwszy poprowadził Dźwiękoszczelny Magazyn Jurka Owsiaka, którzy następnie w latach 2008–2010 prowadził na antenie radia Eska Rock[16].
Od 8 marca 2011 prowadzi wideoblog internetowy owsiaknet.pl[15], w 2014 przemianowany na kręcioła.tv. W grudniu 2011 wydawnictwo Świat Książki opublikowało autobiograficzną książkę Owsiaka pt. Róbta co chceta, czyli z sercem jak na dłoni, opisującą historię powstania i działalności Fundacji Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy[17]. Od 18 stycznia 2012 do 8 czerwca 2016 w Programie III Polskiego Radia prowadził audycję Się kręci[18]. Często był gościem Popołudnia z Jedynką. W czerwcu 2016 zakończył pracę w Polskim Radiu[19]. Od 4 lipca 2016 prowadzi audycję Zaraz będzie ciemno w Antyradiu[20].
Jest prezesem przedsiębiorstwa Złoty Melon Sp. z o.o., a także witrażystą i byłym psychoterapeutą[21]. Jego pracownia w Warszawie wykonała witraże m.in. w kaplicy Matki Bożej Królowej Polski w Belwederze[22] oraz we wnętrzach hotelu Rialto[23].
Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy
Jerzy Owsiak opowiada o początkach Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy
Pierwsza zbiórka pieniężna, w której uczestniczył Owsiak, została zorganizowana spontanicznie po apelu kardiochirurgów z Centrum Zdrowia Dziecka o wsparcie finansowe zakupu sprzętu medycznego dla umierających dzieci. W 1992 Owsiak zaprosił lekarzy do swojej audycji Brum w Programie III Polskiego Radia oraz przypominał słuchaczom o możliwości wpłacania pieniędzy na podane konto. Akcja ta była kontynuowana również w czasie Festiwalu w Jarocinie. 3 stycznia 1993 odbyła się zbiórka pieniędzy, nazwana później „pierwszym Finałem”. Pozytywny odzew społeczny i wartość zgromadzonych środków zdecydowały o nadaniu tym działaniom formy prawnej. W marcu 1993 z inicjatywy Owsiaka i Waltera Chełstowskiego powstała Fundacja WOŚP, od tego czasu „Finał Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy” odbywa się co roku, a Owsiak pełni rolę głównego organizatora. Do 2015 był konferansjerem programu telewizyjnego o tym samym tytule, nadawanego w TVP2[24].
14 stycznia 2019, po śmierci prezydenta Gdańska Pawła Adamowicza w zamachu na koncercie WOŚP Jerzy Owsiak podjął decyzję o rezygnacji z funkcji prezesa zarządu Fundacji WOŚP[25][26]. Jako przyczynę swojego odejścia Owsiak podał rosnącą falę nienawiści skierowaną przeciwko jego osobie[27]. 19 stycznia opublikował oświadczenie, iż w wyniku licznych publicznych próśb o dalsze kierowanie fundacją oraz w wyniku wystąpień duchownych i świeckich w trakcie pogrzebu prezydenta Pawła Adamowicza, podjął decyzję o powrocie na funkcję prezesa i o zintensyfikowaniu walki z aktami nienawiści[28][29].
Życie prywatne
Żonaty z Lidią Niedźwiedzką-Owsiak, członkinią zarządu Fundacji WOŚP[30]. Mają dwie córki: Aleksandrę (ur. 1979) i Ewę (ur. 1989)[31].
promowanie hasła „róbta, co chceta” (nazwa programu prowadzonego w telewizji przez Owsiaka), które interpretują jako nawoływanie do hedonistycznego stylu życia i relatywizmu moralnego[40];
zgodę na działalność podczas Przystanku Woodstock niektórych związków religijnych, które zdaniem niektórych osób mają być zagrożeniem dla młodzieży, jak Międzynarodowe Towarzystwo Świadomości Kryszny[41];
wypowiedź, że należy rozpocząć publiczną dyskusję o eutanazji[42][43], mimo że on sam nie jest jej zwolennikiem[43]. W jednym z wywiadów dla portalu dziennik.pl stwierdził, że jest ona „pomocą starszym w cierpieniach”[44];
Jerzy Owsiak był kilkukrotnie pozwany, trzykrotnie skazany, a co najmniej raz sam złożył pozew:
W 2003 został skazany wyrokiem sądu za zniszczenie prywatnych stoisk w Żarach[49].
W 2017 pozwał blogera Piotra Wielguckiego o zniesławienie. Bloger miał zniesławić Owsiaka, publikując – pod pseudonimem Matka Kurka – artykuły na temat finansowania WOŚP oraz Złotego Melona, w których nazwał działacza m.in. „hieną cmentarną”[50]. Sąd nakazał blogerowi usunąć informacje i przeprosić poszkodowanego[51]. W 2017, po drugim przegranym procesie, bloger miał także zapłacić 5 tys. zł na rzecz WOŚP oraz pokryć koszty procesu[52].
7 marca 2017 Sąd Okręgowy w Legnicy wydał prawomocny wyrok, sygnatura akt IV Ka 52/17 i uznał Jerzego Owsiaka za winnego znieważenia oraz zniesławienia Piotra Wielguckiego poprzez sugerowanie, że ten jest „nierobem utrzymywanym przez żonę”. 12 czerwca 2019 Owsiak przegrał z Wielguckim proces cywilny w tej samej sprawie; Sąd Apelacyjny w Warszawie zobowiązał Owsiaka do zamieszczenia przeprosin na swoim videoblogu, sygn. akt I ACa 13/19.
W 2018 został pozwany przez anonimowego internautę za wypowiadanie wulgarnych słów w miejscu publicznym, jednak pozew został umorzony[53].
W 2019 został pozwany do sądu w Słubicach za wypowiadanie wulgarnych treści w kierunku polityków Prawa i Sprawiedliwości podczas Festiwalu Pol’and’Rock[54].
30 stycznia 2020 Sąd Okręgowy w Warszawie prawomocnie uznał Owsiaka za winnego znieważenia Krystyny Pawłowicz, do której życia prywatnego wulgarnie odnosił się podczas Przystanku Woodstock[55]. 6 sierpnia 2020 prawomocnie przegrał proces cywilny z posłanką, Sąd Apelacyjny w Warszawie zobowiązał pozwanego do zamieszczenia przeprosin w związku z naruszeniem dóbr osobistych powódki[56].
Humor
Jerzy Owsiak stał się bohaterem jednej z popularnych copypast, w której jej bohater spotkał go na pogrzebie jakiejś sławnej osoby, po czym zadał mu pytanie o sprzedawanie uranuCzeczenom. W późniejszym czasie Owsiak odniósł się do tej copypasty z dystansem, a w trakcie 30. Finału WOŚP administrator strony „Irytujący Historyk” przeznaczył na aukcję ważący 2,6 kg blok uranu z autografem Jerzego Owsiaka[57].
↑Ks. Andrzej Kobyliński. Katolicy i Orkiestra. „Tygodnik Katolicki Niedziela”, Niedziela Ogólnopolska 11/2003. [dostęp 2014-05-13].brak numeru strony
↑„Te choroby degradują całe rodziny. W takich momentach pojawia się ostrożnie podejmowany u nas temat eutanazji. Ja bym się nie bał rozpocząć dyskusji na ten temat”.
Jurek Owsiak: Róbta co chceta, czyli z sercem jak na dłoni – 20 lat grania. Paulina Martela (redaktor prowadzący), Elżbieta Szelest (redakcja), Jacek Stachera (koordynacja produkcji ze strony WOŚP). Warszawa: Świat Książki – Grupa Wydawnicza Weltbild, 2011. ISBN 978-83-7799-506-8.
_(cropped).jpg)
_Jurek_Owsiak.jpg)
.jpg)
