Juźwikiewicz

Juźwikiewicz – polski herb szlachecki, odmiana herbu Leliwa, z nobilitacji.

Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego^[1]:

W polu czerwonym nad półksiężycem srebrnym takaż gwiazda pięciopromienna. Klejnot: ręka zbrojna z mieczem.

Według Ostrowskiego herb nadany 25 lutego 1777 wraz z nobilitacją tytułu szlachty przez króla polskiego Stanisława Augusta braciom Juźwikiewiczom: Dyzmie, towarzyszowi znaku pancernego i Maciejowi, porucznikowi w regimencie generała majora Kozłowskiego.

Jóźwikiewicz (Juźwikiewicz).

Według zapisów dotyczących nobilitowanych, prawidłową formą nazwiska powinno być Jóźwikiewicz^[2].

• Juliusz Ostrowski red.: Księga herbowa rodów polskich. Cz.1. (Wizerunki herbów). Warszawa: Józef Sikorski, gł. skł. Księgarnia Antykwarska B. Bolcewicza, 1897-1906, s. 215.
• Juliusz Ostrowski red.: Księga herbowa rodów polskich. Cz.2. (Opisy herbów). Warszawa: Józef Sikorski, gł. skł. Księgarnia Antykwarska B. Bolcewicza, 1897-1906, s. 127.
• Adam Boniecki red.: Herbarz polski. T. 9: Jelowscy – Kęstowiczowie. Artur Reiski red.. Warszawa: skł. gł. Gebethner i Wolff, 1906, s. 126.
• Seweryn Uruski red.: Rodzina. Herbarz szlachty polskiej. T.6. Adam Amilkar Kosiński red., Aleksander Włodarski red.. Warszawa: Gebethner i Wolff, 1909, s. 180.

• Herb Juźwikiewicz z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla