Ten artykuł wymaga modyfikacji na podstawie najświeższych informacji.

Niektóre treści są na pewno lub najprawdopodobniej nieaktualne. Artykuł należy zweryfikować, wskazując w przypisach źródła informacji.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Języki mikronezyjskie – grupa języków oceanicznych (wschodnioaustronezyjskich) z rodziny języków austronezyjskich, którymi posługuje się ok. 170 tys. rdzennych mieszkańców wysp Oceanii.

Klasyfikacja języków oceanicznych:

języki austronezyjskie

języki malajsko-polinezyjskie

języki malajsko-polinezyjskie centralno-wschodnie

języki malajsko-polinezyjskie wschodnie

języki oceaniczne (2,2 mln)

języki mikronezyjskie (170 tys.)

• gilbertański (tungaru) (72 tys.)
• japskie

• jap (yap) (7,4 tys.)
• ngulu (50 os.)

• kusaie (kosrae) (9 tys.)
• mariański (czamorro) (95 tys.)
• marszalski (ebon) (55 tys.)
• nauru (6 tys.)
• palauańskie

• angaur (ngeaur) (190 os.)
• palau (belau) (19 tys.)

• ponapeńskie

• kapingamarangi (kirinit) (3 tys.)
• mokil (mwoakilloa) (1,5 tys.)
• ngatik (sapwuahfik) (700 os.)
• nukuoro (1 tys.)
• pingelap (3 tys.)
• ponape (pohnpei) (31 tys.)

• trukańskie

• karoliński (refaluwasz) (2,6 tys.)
• mortlock (nomoi) (5,9 tys.)
• namonuito (magur) (940 os.)
• paafang (1,3 tys.)
• puluwat (1,4 tys.)
• satawal (460 os.)
• sonsorol (dongosaru) (350 os.)
• tanapag (10 os.)
• tobi (hatohobei) (22 os.)
• chuuk (truk) (51 tys.)
• woleai (falalap) (1,6 tys.)
• ulithi (3 tys.)