|
Kadri Roshi
Kadri Roshi (ur. 4 stycznia 1924 w Ballshu, zm. 5 lutego 2007 w Tiranie[1]) – albański aktor. ŻyciorysBył synem adwokata Maksuta i Hadrije[2]. Wcześnie osierocony przez rodziców, zarabiał na życie zajmując się pracą fizyczną[3]. W czasie II wojny światowej działał w ruchu oporu[2]. W początkach 1944 r. aresztowany przez Gestapo, w więzieniu przebywał do wyzwolenia kraju. Po opuszczeniu więzienia zaczął pracę jako portier w kinie Gloria i nadrabiał braki w edukacji[3]. Zafascynowany teatrem podjął się pracy suflera w Teatrze Ludowym w Tiranie[4]. Jego debiut teatralny miał mieć miejsce w 1946 roku – jako sufler zastąpił nieobecnego z powodu choroby aktora, co pozwoliło mu zagrać w sztuce Nikołaja Gogola Rewizor. Jeszcze w tym samym roku zagrał kolejne trzy role. W 1947 r. wyjechał na studia aktorskie do Zagrzebia, ale po zerwaniu współpracy Jugosławii z blokiem komunistycznym, studia kontynuował w Pradze[4]. Wraz z Lazerem Filipim należał do grona pierwszych Albańczyków, którzy odbyli studia aktorskie w uczelniach zagranicznych[5]. W czasie swojej pięćdziesięcioletniej kariery scenicznej zagrał blisko 150 ról w teatrze i w filmie, w tym role Hamleta, Otella, ale zasłynął przede wszystkim jako odtwórca głównych ról w dramatach rosyjskich. Karierę filmową rozpoczął w 1953 r., podkładając głos do roli kronikarza w filmie Skanderbeg[2]. Pięć lat później zagrał jedną z głównych ról w filmie Tana. Najczęściej wymieniany w rankingach na najpopularniejszego aktora albańskiego w XX w. W 1961 otrzymał tytuł Zasłużonego Artysty (alb. Artist i Merituar) i Artysty Ludu (Artist i Popullit)[4]. W latach 60. był represjonowany, pracował na stanowisku robotniczym w zakładach mechanicznych[6]. W 1999 został uhonorowany przez prezydenta Rexhepa Meidaniego orderem Honor Narodu (alb. Nderi i kombit)[2]. Był wykładowcą sztuki aktorskiej w Instytucie Sztuk w Tiranie[4]. W 1997 roku został wyróżniony na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Salonikach za rolę w filmie Mirupafshim (reż. Kristos Bukuras), razem z Margaritą Xhepą[1]. Był żonaty (żona Drita Taho), miał dwoje dzieci. Imieniem Roshiego nazwano jedną z sal w Teatrze Narodowym w Tiranie, kino w Kuçovej, a także ulice w Tiranie, Ballshu i w Durrësie. Filmografia
Przypisy
Bibliografia
|
||||||||||||||||||
