|
Kamienica przy ulicy św. Jana 7 w Katowicach
Kamienica przy ulicy św. Jana 7 w Katowicach – kamienica mieszkalno-usługowa, położona przy ulicy św. Jana 7 w Katowicach, na terenie dzielnicy Śródmieście. Została wybudowana w 1892 roku według projektu Ignatza Grünfelda w stylu neobarokowym. HistoriaKamienica została wzniesiona w 1892 roku[1][2], a powstała ona według projektu Ignatza Grünfelda[2]. Pierwszymi właścicielami kamienicy byli kolejno: rodzina Badrianów, N. Schlesinger i E. Stern[3]. W 1935 roku właścicielką kamienicy była Elfryda Stern. W budynku działała wówczas restauracja N. Nowakowskiego i Spółki oraz sklep wędlin Edmunda Skwary[4]. W 1992 roku na parterze kamienicy funkcjonowała placówka bankowa[5], a 11 grudnia 2014 roku w kamienicy rozpoczęła działalność kawiarnia „Cafe Kattowitz”, w której wnętrza zostały wystylizowane na lokal z początku XX wieku, inspirując się stylistyką wiedeńskich kawiarni[6]. Została ona wyposażona w oryginalne meble oraz przedmioty użytkowe z tamtego okresu. Zachowano marmurową podłogę, a także odtworzono sztukaterię na sufitach[7]. Kamienica według stanu z września 2016 roku jest własnością miasta Katowice[8]. W systemie REGON w połowie lipca 2023 roku były zarejestrowane 2 aktywne podmioty gospodarcze z siedzibą przy ulicy św. Jana 7[9]. CharakterystykaKamienica mieszkalno-usługowa położona jest przy ulicy św. Jana 7 w Katowicach, na obszarze dzielnicy Śródmieście[1], w pierzei zwartej zabudowy ulicy[5]. Jest to budynek murowany z cegły, z tynkowaną elewacją, powstały na rzucie prostokąta, kryty dachem dwuspadowym kalenicowym[5]. Powierzchnia użytkowa budynku wynosi 607,83 m², a powierzchnia zabudowy 146 m². Liczy 4 kondygnacje nadziemne i 1 podziemną[1]. Kamienica architektonicznie reprezentuje styl neobarokowy[2] i jest ona udekorowana na piętrach dekoracją sztukatorską o motywach roślinnych, kartuszowych, antropo- i zoomorficznych. Fasada jest trzyosiowa[5], z balkonem na dwóch ostatnich osiach na drugiej kondygnacji z oryginalną kutą balustradą z motywem kratki regencyjnej[3]. Podziały pionowe fasady pokreślone są trzema boniowanymi lizenami. Ściana kolankowa jest założona bezpośrednio na ścianie trzeciej kondygnacji z owalnymi oknami strychu. Elewację frontową zwieńcza profilowany gzyms[5]. Nad oknami znajdują się naczółki wolutowe[3], a okna dwóch ostatnich osi na drugiej kondygnacji są zamknięte wspólnym przerwanym naczółkiem z motywem wazonów i głowy w kluczu. Stolarka okienna jest sześcio-, cztero- i trzykwaterowa ze ślemieniem[5]. Sień i klatka schodowa zostały całkowicie przebudowane podczas adaptacji parteru kamienicy na potrzeby banku[5]. Pomieszczenia usługowe na pierwszych dwóch kondygnacjach połączone są współczesną klatką schodową, a do mieszkań na wyższych kondygnacjach prowadzi tylna klatka ze schodami zabiegowymi. Są one metalowe, z drewnianymi stopniami i oryginalną metalową balustradą[3]. Brak jest bramy przejazdowej[5]. Kamienica wpisana jest do gminnej ewidencji zabytków miasta Katowice[1]. Przypisy
|
||||||||||||||||||||||||||||||
.jpg)
