Kleczanów
Kleczanów – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie sandomierskim, w gminie Obrazów[5][6]. Wieś kościelna Kliczanów położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie sandomierskim województwa sandomierskiego[7]. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Kleczanów. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego. Przez miejscowość przebiega droga krajowa nr 77 z Lipnika do Przemyśla. Przez wieś przechodzi zielony szlak turystyczny z Chańczy do Pielaszowa. HistoriaKleczanów to jedna z najstarszych miejscowości w regionie. W 2013 odkryty tu został datowany na 5000 lat wstecz grób ludności kultury złockiej, której ślady do tej pory znane były jedynie z okolic Sandomierza i niewielkiej enklawy pod Pacanowem. Pochodzący z końca środkowego neolitu pochówek ma postać grobu niszowego, z pionowym szybem długości 1,5 m, który prowadzi do wydrążonej w lessowym podłożu niszy o wymiarach ok. 1,8 x 2,3 m, której płaskie dno znajduje się na głębokości ok. 2 m. Wewnątrz badacze natrafili na należące do kobiety kości i kilka innych drobnych artefaktów[8]. Na terenie wsi znajduje się również odkryte w miejscowym lesie cmentarzysko kurhanowe dawnej osady pochodzące co najmniej z IX wieku. Jak podaje Jan Długosz tutejsza parafia została założona w 990 r. Według miejscowej tradycji, Kleczanów mógł mieć nawet status miasta. W 1240 r. został jednak całkowicie zniszczony podczas najazdu Tatarów. Ludność Kleczanowa została wymordowana, zniszczeniu uległ też pierwotny kościół. Kolejny najazd tatarski nastąpił w 1287 r. Na przełomie XIII i XIV wieku wieś została odbudowana. Pod koniec XVII wieku, rozebrano dawny kościół i wzniesiono nowy, który stoi w Kleczanowie do dzisiaj. Do 1819 r. wieś była własnością klasztoru Norbertanek, najpierw w Krzyżanowicach, a potem w Busku. W 1864 w wyniku uwłaszczenia chłopów przeprowadzonego na mocy ukazu cara Aleksandra II Romanowa mieszkańcy Kleczanowa stali się właścicielami posiadanej ziemi i budynków, natomiast folwark w latach 1864–1919 należał do rosyjskiego administratora, Chruszczewa, który otrzymał majątek w tej okolicy, w nagrodę za tłumienie powstania styczniowego. W 1919 folwark w Kleczanowie został rozparcelowany. W lesie obok Kleczanowa znajdują się zbiorowe groby partyzantów wymordowanych przez Niemców w latach 1939 do 1945. Największa mogiła znajduje się na brzegu lasu od strony Opatowa. Spoczywa w niej 29 ofiar czterech egzekucji. Najwięcej, bo aż 20 osób rozstrzelano 19 kwietnia 1944 roku. Druga mogiła, w której spoczywa pięć osób rozstrzelanych 24 sierpnia 1943, znajduje się na początku lasu od strony Sandomierza[9]. W 1988 szkole podstawowej w Kleczanowie nadano imię Batalionów Chłopskich[9]. Zabytki
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Kontrola autorytatywna (wieś w Polsce): |