|
Klub Krzywego Koła Klub Krzywego Koła – nazwa klubu dyskusyjnego mającego charakter wolnomyślicielski i krytyczny względem władz komunistycznych, działającego w Warszawie w latach 1955-1962. HistoriaPierwsze spotkania klubu (od II 1955) odbywały się w mieszkaniu założycieli – Juliusza Wilczura-Garzteckiego i Ewy Garzteckiej, przy ulicy Krzywe Koło[1][2]. Później spotkania klubu odbywały się każdego czwartku od godz. 18.00 po stronie Barssa Rynku Starego Miasta, w sali na 1. piętrze nad sklepem „Desy”. Dyskusje prowadzone w klubie dotyczyły m.in. problematyki kulturowej, politycznej, filozoficznej, artystycznej. Przy klubie działały m.in. Galeria Krzywego Koła[1] (prowadzona przez Mariana Bogusza) i Teatr Krzywego Koła[1], a także ukazywało się czasopismo „Nowy Nurt”. Wśród uczestników spotkań były osoby z kręgów konserwatywnych, liberalnych, socjaldemokratycznych i trockistowskich[3]. Niektórzy członkowie klubu współpracowali z tygodnikiem „Po prostu”. Ostatnie posiedzenie Klubu odbyło się 1 II 1962, gdzie miała miejsce burzliwa dyskusja po prelekcji Adama Schaffa. Pobicie jego asystenta po spotkaniu stało się pretekstem do zamknięcia Klubu 3 II 1962[4]. Działalność podobną do Klubu Krzywego Koła podjęło później Konwersatorium „Doświadczenie i Przyszłość” (1978-1983) z udziałem m.in. b. członka Klubu Krzywego Koła Jana Strzeleckiego. Niektórzy członkowie KKK współtworzyli KOR (Komitet Obrony Robotników): Jacek Kuroń, Jan Józef Lipski, Edward Lipiński, Aniela Steinsbergowa; inni byli z nim związani. Członkowie
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
|
