Kościół św. Wojciecha w Szczecinie
Kościół św. Wojciecha w Szczecinie – neogotycki kościół halowy wybudowany w latach 1906–1909[2] według projektu architekta Jürgena Krögera[2]. Pełni obecnie funkcję rzymskokatolickiego kościoła garnizonowego diecezji szczecińsko-kamieńskiej[2]. Zbudowany jest z cegły, w elewacji posiada masywną, asymetrycznie ustawioną wieżę wysokości 65,5 m. Styl budowli jest eklektyczny – w większości neogotyk, ale pojawiają się też motywy neoromańskie, zwłaszcza w dekoracji. Długość budynku wynosi 35 m, szerokość – 23 m, wysokość hali – 17 m[2]. Kościół przed wojną należał do parafii ewangelickiej i nosił nazwę Bugenhagenkirche – na cześć Jana Bugenhagena, ojca reformacji na ziemiach Pomorza[2]. W czasie II wojny światowej budynek kościoła ucierpiał podczas nalotów alianckich, lecz szybko podjęto decyzję o odbudowie – w 1948 kościół został poświęcony i przejęty przez parafię rzymskokatolicką[2]. Wewnątrz znajduje się m.in. kamienny ołtarz i ambona oraz 16-głosowe organy wykonane przez mistrza Brandta z Wałcza[2]. Kościół razem z otoczeniem został wpisany do rejestru zabytków 20 kwietnia 2009 roku[2]. Zobacz teżPrzypisy
|